ഉപനിഷത്ത്‌ പഠനം
അറുപത്തൊമ്പതാം ദിവസം
ഈശാവാസ്യം
അറുപത്തൊമ്പതാം ദിവസം
ഈശാവാസ്യം
മന്ത്രം ഏഴ്‌
``യസ്‌മിന്‍ സര്‍വാണി ഭൂതാനി ആത്മൈവാഭൂദ്‌ വിജാനതഃ
തത്ര കോ മോഹഃ കഃ ശോക ഏകത്വമനു പശ്യതഃ``
വിജാനതഃ=ഏതൊരു പൂര്‍ണ്ണജ്ഞാനിക്ക്‌; യസ്‌മിന്‍=തന്റെ ജ്ഞാനാനുഭവത്തില്‍; സര്‍വാണി ഭൂതാനി=എല്ലാ പ്രപഞ്ചഘടകങ്ങളും; ആത്മാ ഏവ=ബോധസ്വരൂപനായ ആത്മാവുതന്നെയെന്നു; അഭൂത്‌=ഉറപ്പു വരുന്നുവോ; തത്ര=അവിടെ; ഏകത്വം അനുപശ്യതഃ=ഒരേ സത്യത്തെത്തുടര്‍ന്നു അനുഭവിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്‌; കഃ മോഹഃ=പിന്നെയെന്തു മോഹമാണ്‌; കഃ ശോകഃ=എന്തു ശോകമാണ്‌.
അതേ ആശയത്തെ നമ്മുടെ മനോബുദ്ധികളില്‍ ഒന്നു കൂടി പ്രതിഷ്‌ഠിക്കാന്‍ വേണ്ടി ഋഷി ചെറിയൊരു മാറ്റത്തോടുകൂടി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഭേദമൊന്നുമില്ല. വാക്കുകളെ മാറ്റി പുതിയ ഒന്നുരണ്ട്‌ ശബ്‌ദങ്ങളെ കൂടി പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. ``വിജാനതഃ`` എന്നാല്‍ ആരാണോ ഇതിനെ വിചാരം ചെയ്യുന്നത്‌, ആ സത്യാന്വേഷി, ``യസ്‌മിന്‍`` യാതൊന്നില്‍, യാതൊരു അനുഭവത്തില്‍, തന്റെ
ജ്ഞാനാനുഭവത്തില്‍.
ഉപനിഷത്തിന്റെ ഒരു രീതിയാണ്‌ ഇവിടെ പറയുന്നത്‌. ഇതാണ്‌ സംസ്‌കൃതഭാഷയുടെ ഏറ്റവും വലിയ സൗന്ദര്യം. ``യസ്‌മിന്‍`` എന്നാല്‍ യാതൊന്നില്‍ എന്നല്ല, യാതൊരു ജ്ഞാനാനുഭവത്തില്‍, എന്നാണ്‌. ഒരേ വാക്കിനെ തന്നെ കയറ്റി കയറ്റി അതിന്റെ ഏറ്റവും ഉന്നതിയിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുപോകുന്നു. `ഓം' എന്ന്‌ പറഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ ഋത്വിക്‌ ഒരു ഹോമം മുഴുവനും പൂര്‍ണ്ണമാക്കും. അദ്ദേഹം ചോദിക്കുന്നതിനും പറയുന്നതിനും കൊടുക്കുന്നതിനും എടുക്കുന്നതിനുമെല്ലാം ഓം മാത്രമേ പറയൂ. ഓം എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ ഹോമം തുടങ്ങാം എന്നാണ്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാഷയില്‍. അദ്ദേഹത്തിന്‌ എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കില്‍ ഓം എന്ന്‌ പറയുമ്പോള്‍, എന്താണോ വിചാരിച്ചത്‌ അത്‌ കിട്ടുന്നു. ഓപ്പറേഷന്‍ തിയേറ്ററില്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ ഓപ്പറേഷന്‍ ചെയ്യുന്ന സമയത്ത്‌ കൈനീട്ടുമ്പോള്‍ കൃത്യമായ ഉപകരണങ്ങള്‍ കൊടുക്കുന്നതുപോലെ. കൈനീട്ടിയാല്‍ അത്‌ കിട്ടിയിരിക്കണം. ഓരോ പ്രാവശ്യവും കൈനീട്ടുമ്പോള്‍ അറിയാം. ഇതേപോലെയാണ്‌ ഇദ്ദേഹവും. ഓം... ഓം... എന്ന്‌ പറയുന്നത്‌. ഈ ഓമിനെ പലതാക്കി പലതാക്കി അതിന്റെ ഉന്നതിയില്‍ എത്തിക്കുന്നു.
``യസ്‌മിന്‍`` യാതൊരു ജ്ഞാനാനുഭവത്തില്‍ ``സര്‍വാണി ഭൂതാനി`` എല്ലാ പ്രപഞ്ച ഘടകങ്ങളും ഒന്നൊഴിയാതെ ``ആത്മാഃ ഏവ`` ആ ബോധസ്വരൂപനായ ആത്മാവ്‌ തന്നെയെന്ന്‌ ``അഭൂത``്‌ ഉറപ്പുറ്റതായിതീരുന്നത്‌, ആ ജ്ഞാനാനുഭവത്തിലാണ്‌ ഈ പ്രപഞ്ചഘടകങ്ങളെല്ലാം തന്നെ ആത്മാവ്‌ തന്നെയാണെന്ന്‌ ഉറപ്പുറ്റതാകുന്നത്‌.
ഭൗതികശാസ്‌ത്രം പല പരീക്ഷണങ്ങളിലൂടെയും തെളിയിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌ ഇവിടെ പ്രപഞ്ചത്തിലുള്ള എല്ലാറ്റിന്റേയും ഉണ്മ ഒന്നുതന്നെയാണെന്ന്‌.
``യസ്‌മിന്‍ സര്‍വാണി ഭൂതാനി ആത്മൈവാഭൂദ്‌ വിജാനതഃ
തത്ര കോ മോഹഃ കഃ ശോക ഏകത്വമനു പശ്യതഃ``
വിജാനതഃ=ഏതൊരു പൂര്‍ണ്ണജ്ഞാനിക്ക്‌; യസ്‌മിന്‍=തന്റെ ജ്ഞാനാനുഭവത്തില്‍; സര്‍വാണി ഭൂതാനി=എല്ലാ പ്രപഞ്ചഘടകങ്ങളും; ആത്മാ ഏവ=ബോധസ്വരൂപനായ ആത്മാവുതന്നെയെന്നു; അഭൂത്‌=ഉറപ്പു വരുന്നുവോ; തത്ര=അവിടെ; ഏകത്വം അനുപശ്യതഃ=ഒരേ സത്യത്തെത്തുടര്‍ന്നു അനുഭവിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്‌; കഃ മോഹഃ=പിന്നെയെന്തു മോഹമാണ്‌; കഃ ശോകഃ=എന്തു ശോകമാണ്‌.
അതേ ആശയത്തെ നമ്മുടെ മനോബുദ്ധികളില്‍ ഒന്നു കൂടി പ്രതിഷ്‌ഠിക്കാന്‍ വേണ്ടി ഋഷി ചെറിയൊരു മാറ്റത്തോടുകൂടി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഭേദമൊന്നുമില്ല. വാക്കുകളെ മാറ്റി പുതിയ ഒന്നുരണ്ട്‌ ശബ്‌ദങ്ങളെ കൂടി പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. ``വിജാനതഃ`` എന്നാല്‍ ആരാണോ ഇതിനെ വിചാരം ചെയ്യുന്നത്‌, ആ സത്യാന്വേഷി, ``യസ്‌മിന്‍`` യാതൊന്നില്‍, യാതൊരു അനുഭവത്തില്‍, തന്റെ
ജ്ഞാനാനുഭവത്തില്‍.
ഉപനിഷത്തിന്റെ ഒരു രീതിയാണ്‌ ഇവിടെ പറയുന്നത്‌. ഇതാണ്‌ സംസ്‌കൃതഭാഷയുടെ ഏറ്റവും വലിയ സൗന്ദര്യം. ``യസ്‌മിന്‍`` എന്നാല്‍ യാതൊന്നില്‍ എന്നല്ല, യാതൊരു ജ്ഞാനാനുഭവത്തില്‍, എന്നാണ്‌. ഒരേ വാക്കിനെ തന്നെ കയറ്റി കയറ്റി അതിന്റെ ഏറ്റവും ഉന്നതിയിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുപോകുന്നു. `ഓം' എന്ന്‌ പറഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ ഋത്വിക്‌ ഒരു ഹോമം മുഴുവനും പൂര്‍ണ്ണമാക്കും. അദ്ദേഹം ചോദിക്കുന്നതിനും പറയുന്നതിനും കൊടുക്കുന്നതിനും എടുക്കുന്നതിനുമെല്ലാം ഓം മാത്രമേ പറയൂ. ഓം എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ ഹോമം തുടങ്ങാം എന്നാണ്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാഷയില്‍. അദ്ദേഹത്തിന്‌ എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കില്‍ ഓം എന്ന്‌ പറയുമ്പോള്‍, എന്താണോ വിചാരിച്ചത്‌ അത്‌ കിട്ടുന്നു. ഓപ്പറേഷന്‍ തിയേറ്ററില്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ ഓപ്പറേഷന്‍ ചെയ്യുന്ന സമയത്ത്‌ കൈനീട്ടുമ്പോള്‍ കൃത്യമായ ഉപകരണങ്ങള്‍ കൊടുക്കുന്നതുപോലെ. കൈനീട്ടിയാല്‍ അത്‌ കിട്ടിയിരിക്കണം. ഓരോ പ്രാവശ്യവും കൈനീട്ടുമ്പോള്‍ അറിയാം. ഇതേപോലെയാണ്‌ ഇദ്ദേഹവും. ഓം... ഓം... എന്ന്‌ പറയുന്നത്‌. ഈ ഓമിനെ പലതാക്കി പലതാക്കി അതിന്റെ ഉന്നതിയില്‍ എത്തിക്കുന്നു.
``യസ്‌മിന്‍`` യാതൊരു ജ്ഞാനാനുഭവത്തില്‍ ``സര്‍വാണി ഭൂതാനി`` എല്ലാ പ്രപഞ്ച ഘടകങ്ങളും ഒന്നൊഴിയാതെ ``ആത്മാഃ ഏവ`` ആ ബോധസ്വരൂപനായ ആത്മാവ്‌ തന്നെയെന്ന്‌ ``അഭൂത``്‌ ഉറപ്പുറ്റതായിതീരുന്നത്‌, ആ ജ്ഞാനാനുഭവത്തിലാണ്‌ ഈ പ്രപഞ്ചഘടകങ്ങളെല്ലാം തന്നെ ആത്മാവ്‌ തന്നെയാണെന്ന്‌ ഉറപ്പുറ്റതാകുന്നത്‌.
ഭൗതികശാസ്‌ത്രം പല പരീക്ഷണങ്ങളിലൂടെയും തെളിയിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌ ഇവിടെ പ്രപഞ്ചത്തിലുള്ള എല്ലാറ്റിന്റേയും ഉണ്മ ഒന്നുതന്നെയാണെന്ന്‌.
(തുടരും...)
No comments:
Post a Comment