ഉപനിഷത്ത് പഠനം
അമ്പത്തിഏഴാം ദിവസം
ഈശാവാസ്യം
അമ്പത്തിഏഴാം ദിവസം
ഈശാവാസ്യം
അങ്ങിനെ ഈ വിശ്വത്തില് നിന്ന് അന്യമായി എവിടെയോ ഒരു ഈശ്വരനെ, ഒരു കാലത്തും ഉപനിഷത്തോ അല്ലെങ്കില് ഭാരതീയചിന്ത അവതരിപ്പിച്ചിട്ടില്ല. ലോകം എന്നു പറയുന്നതു തന്നെ അനുഭവമണ്ഡലമാണ് എന്ന് നാം ആരംഭത്തില് കണ്ടു. അതിനെ വളരെ വ്യക്തമായി അവര് അവതരിപ്പിച്ചു. അത് ഇളക്കമില്ലാത്തതാണ് എന്ന് പറയുമ്പോള് എന്തുകൊണ്ട് അതിന് ഇളകാന് പറ്റില്ല? കാരണം ചലനം. ഒരു വസ്തു ഇല്ലാത്തയിടത്തുനിന്നും മറ്റൊരു തലത്തിലേക്കുള്ള അതിന്റെ പ്രയാണമാണ്. അതിന്റെയൊരു ശ്രമം നടത്തലാണ് ചലനം. കൈ ചലിക്കുന്നത് അത് മറ്റുള്ളിടത്ത് ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ്. ഇവിടെയൊരു എംപ്റ്റി സ്പേസുണ്ട്. അങ്ങിനെ ഈശ്വരന് ചലിക്കാന് സാധ്യമല്ല. കാരണം ഈശ്വരന് ഇല്ലാത്ത ഒരിടം ഇല്ല. ഈശ്വരന് എന്നത് സര്വ്വഗതനാണ്. അതുകൊണ്ട് അത് അചലം. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ``അനേജത് ഏകം'' അത് ഒന്നാണ്. ``മനസഃ ജവീയഃ'' മനസ്സിനേക്കാള് വേഗതയുള്ളതാണ്.
മനസ്സ് സഞ്ചരിക്കുന്നത് ഈ പ്ലാറ്റ്ഫോമിലാണ്, ഈ റോഡിലൂടെയാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മനസ്സ് സഞ്ചരിക്കുന്നത് മുമ്പ് ഇത് അവിടെയെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ``പൂര്വ്വമര്ഷത് ഏനം ദേവാഃ ന ആപ്നുവന്'' മുമ്പേ പോയിട്ടുള്ള ഇതിനെ ദേവന്മാര്ക്ക്, ഇന്ദ്രിയങ്ങള്ക്ക് ഇതിനെ പ്രാപിക്കാന് സാധ്യമല്ല. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ഇന്ദ്രിയങ്ങള് അതിലാണ് പോകുന്നത്. ഇന്ദ്രിയങ്ങള്ക്ക് അതിന്റെ പരിമിതിയുണ്ട്.
കണ്ണും മൂക്കും തമ്മിലുള്ള ദൂരം രണ്ടര ഇഞ്ച് കഷ്ടിയാണ്. പക്ഷേ കണ്ണിന് മൂക്കിനെ കാണാന് പറ്റുമോ? ഒന്നു ശ്രമിച്ചുനോക്കൂ. ചിലപ്പോള് ഒരു തുമ്പുഭാഗമെങ്കിലും കാണാന് പറ്റിയേക്കാം. അപ്പോള്തന്നെ തല വേദനിക്കാന് തുടങ്ങും. ഇല്ലേ? മീശ കാണാന് പറ്റുമോ? ഇല്ല. ഇങ്ങനെയുള്ള പരിമിതികള് ഇന്ദ്രിയങ്ങള്ക്കുണ്ട്. ഇന്ദ്രിയങ്ങള്ക്ക് സത്യത്തെ പ്രാപിക്കാന് സാധിക്കില്ല എന്നുപറഞ്ഞാല് ഹിന്ദുദൈവത്തിനെ പ്രാപിക്കാന് ഹിന്ദുക്കള്ക്ക് സാധിക്കില്ല എന്നും മതം മാറലാണ് ഇതിനുള്ള പോംവഴി എന്നുമല്ല അര്ത്ഥമാക്കേണ്ടത്. മറിച്ച് അത് ആര്ക്കും തന്നെ സാധ്യമല്ല. അതിന് പരിമിതിയുണ്ട്. കാരണം അതിലാണ് ഇന്ദ്രിയങ്ങള് യാത്രചെയ്യുന്നത്.
കേനോപനിഷത്തില് ഈ ഇന്ദ്രിയങ്ങളുടെ പ്രതീകങ്ങളായിട്ടുള്ള അഗ്നിയും, വായുവും, ഇന്ദ്രനാകുന്ന മനസ്സും ബ്രഹ്മത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നുണ്ട്. വളരെ മനോഹരമായിട്ടാണ് അവിടെ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. അതിലൂടെ ഒരു കഥയുടെ സന്ദര്ഭത്തെ ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്. അവിടെ ദേവാസുരയുദ്ധം എന്ന് പറയുന്നുണ്ട്. അതില് ദേവന്മാര് ജയിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ വളരെ മനോഹരമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഈ പുരാണങ്ങളുടെ പൊരുള് നമുക്ക് പിടികിട്ടുന്നത് കേനോപനിഷത്തില്നിന്നാണ്.
മനസ്സ് സഞ്ചരിക്കുന്നത് ഈ പ്ലാറ്റ്ഫോമിലാണ്, ഈ റോഡിലൂടെയാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മനസ്സ് സഞ്ചരിക്കുന്നത് മുമ്പ് ഇത് അവിടെയെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ``പൂര്വ്വമര്ഷത് ഏനം ദേവാഃ ന ആപ്നുവന്'' മുമ്പേ പോയിട്ടുള്ള ഇതിനെ ദേവന്മാര്ക്ക്, ഇന്ദ്രിയങ്ങള്ക്ക് ഇതിനെ പ്രാപിക്കാന് സാധ്യമല്ല. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ഇന്ദ്രിയങ്ങള് അതിലാണ് പോകുന്നത്. ഇന്ദ്രിയങ്ങള്ക്ക് അതിന്റെ പരിമിതിയുണ്ട്.
കണ്ണും മൂക്കും തമ്മിലുള്ള ദൂരം രണ്ടര ഇഞ്ച് കഷ്ടിയാണ്. പക്ഷേ കണ്ണിന് മൂക്കിനെ കാണാന് പറ്റുമോ? ഒന്നു ശ്രമിച്ചുനോക്കൂ. ചിലപ്പോള് ഒരു തുമ്പുഭാഗമെങ്കിലും കാണാന് പറ്റിയേക്കാം. അപ്പോള്തന്നെ തല വേദനിക്കാന് തുടങ്ങും. ഇല്ലേ? മീശ കാണാന് പറ്റുമോ? ഇല്ല. ഇങ്ങനെയുള്ള പരിമിതികള് ഇന്ദ്രിയങ്ങള്ക്കുണ്ട്. ഇന്ദ്രിയങ്ങള്ക്ക് സത്യത്തെ പ്രാപിക്കാന് സാധിക്കില്ല എന്നുപറഞ്ഞാല് ഹിന്ദുദൈവത്തിനെ പ്രാപിക്കാന് ഹിന്ദുക്കള്ക്ക് സാധിക്കില്ല എന്നും മതം മാറലാണ് ഇതിനുള്ള പോംവഴി എന്നുമല്ല അര്ത്ഥമാക്കേണ്ടത്. മറിച്ച് അത് ആര്ക്കും തന്നെ സാധ്യമല്ല. അതിന് പരിമിതിയുണ്ട്. കാരണം അതിലാണ് ഇന്ദ്രിയങ്ങള് യാത്രചെയ്യുന്നത്.
കേനോപനിഷത്തില് ഈ ഇന്ദ്രിയങ്ങളുടെ പ്രതീകങ്ങളായിട്ടുള്ള അഗ്നിയും, വായുവും, ഇന്ദ്രനാകുന്ന മനസ്സും ബ്രഹ്മത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നുണ്ട്. വളരെ മനോഹരമായിട്ടാണ് അവിടെ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. അതിലൂടെ ഒരു കഥയുടെ സന്ദര്ഭത്തെ ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്. അവിടെ ദേവാസുരയുദ്ധം എന്ന് പറയുന്നുണ്ട്. അതില് ദേവന്മാര് ജയിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ വളരെ മനോഹരമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഈ പുരാണങ്ങളുടെ പൊരുള് നമുക്ക് പിടികിട്ടുന്നത് കേനോപനിഷത്തില്നിന്നാണ്.
No comments:
Post a Comment