ഉപനിഷത്ത് പഠനം
നാല്പ്പത്തിനാലാം ദിവസം
ഈശാവാസ്യം
നാല്പ്പത്തിനാലാം ദിവസം
ഈശാവാസ്യം
ആസുരികമായ ലോകത്തില് കഴിയുന്നവരെ, അതിന്റെയൊരു ചിത്രീകരണമാണ് കണ്ണുകായ്ക അല്ലെങ്കില് അന്ധത. പ്രജ്ഞാമാന്ദ്യം അല്ലെങ്കില് അറിവിന്റെ അഭാവം എന്നാണ് പറയുക. ഇതിനെ ഇല്ലാതാക്കിതരുന്ന ആളാണ് ഗുരു. അതുകൊണ്ടാണ് ഗുരുഗീതയില് ``അജ്ഞാനതിമിരാന്ധസ്യ ജ്ഞാനാഞ്ജനശലാകയാ ചക്ഷുരുന്മീലനം യേന തസ്മൈശ്രീ ഗുരവേ നമഃ'' ഗുരുവിനെ ഞാന് നമസ്കരിക്കുന്നു. അജ്ഞാനമാകുന്ന, അറിവില്ലായ്മയാകുന്ന തിമിരം ബാധിച്ച എനിക്ക് തിമിരശസ്ത്രക്രിയ ചെയ്യുന്നവനാണ് ഗുരു.അറിവാകുന്ന നേത്രം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന് എന്റെ നമസ്കാരം. ഈ ശസ്ത്രക്രിയയാണ് ഉപനിഷത്തുക്കള്ക്ക് ഗുരുക്കന്മാര്ക്ക് ചെയ്യാനുള്ളത്.
പുരാണങ്ങളില് ഈ ആസുരികമായ ഭാവത്തെ ചിത്രീകരിക്കുന്ന സമയത്ത് അസുരരാജാക്കന്മാര്ക്കൊക്കെ വ്യാസര് അങ്ങനെയുള്ള രൂപത്തെ അവതരിപ്പിച്ചു. ഹിരണ്യാക്ഷന്, ഹിരണ്യകശിപു, ദശകണ്ഠന്, ദശമുഖന് ഇവരൊക്കെ അസുരരാജാക്കന്മാരും ആസുരമായ പ്രവര്ത്തി ചെയ്യുന്നവരുമാണ്. ഹിരണ്യാക്ഷന് എന്നാല് സ്വര്ണ്ണത്തിലേക്ക് കണ്ണുവെച്ചിരിക്കുന്നവന്. ഇവരൊക്കെ അസുരന്മാരാണ്. മറ്റാരുടെയെങ്കിലും മാലയോ മറ്റാല് കണ്ടാല് കണ്ണെടുക്കാതെ അതിനെതന്നെ നോക്കുന്നത് ആസുരികമായ ലക്ഷണമാണ്. കശിപു എന്നാല് തലയിണ എന്നും കട്ടില് എന്നും അര്ത്ഥമുണ്ട്. ഭോഗങ്ങളെ കാമിക്കുന്നവന് എന്നാണര്ത്ഥം. അതു ആസുരമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് രാവണന് സ്വര്ണ്ണം കൊണ്ട് എല്ലാം ഉണ്ടാക്കിയത്. ഇത് പഴയ ഒരേര്പ്പാടല്ല. ഇപ്പോഴും ഇത് സജീവമാണ്.
സീതയെ കാഞ്ചനമൃഗത്തെ, സ്വര്ണമാനിനെ കാണിച്ചിട്ടാണ് അസുരന്റെ കെണിയില് വീഴ്ത്തുന്നത്? യാഥാര്ത്ഥ്യത്തെ നമുക്ക് കാണിച്ചുതരുകയാണ്. മനസ്സാണ് സീത. ബോധത്തില്നിന്ന് മനസ്സ് അകലുന്നത് ഇന്ദ്രിയ വിഷയങ്ങളില് പതിക്കുമ്പോഴാണ്. രാമായണത്തിന്റെ എസ്സന്സ്സായ, രാമായണത്തെ മുഴുവന് അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരൊറ്റ ശ്ലോകം ഈ ഉപനിഷത്തിലുണ്ട്. ആസുരികമായ നാമത്തോടുകൂടിയ ലോകം എന്നുപറഞ്ഞാല് അജ്ഞാനത്തില്, അക്കാദമിക് ക്വാളിഫിക്കേഷനുണ്ടെങ്കിലും, അവനവനെക്കുറിച്ച്, പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആധാരത്തെ കുറിച്ച് അറിയാതെ കഴിയുന്ന ആളുകള്. അയ്യായിരത്തിചില്വാനം വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് കാട്ടില് വസിക്കുകയും, ശ്രീരാമന്റെയും ശ്രീകൃഷ്ണന്റെയും ഇടപെടലോടുകൂടി അവര്ക്ക് വംശനാശം വന്നു എന്നു കരുതുന്നത് ശരിയല്ല. അവര് ഇപ്പോഴും സജീവമാണ് ലോകത്തിലെല്ലായിടത്തും വളരെ ആക്ടീവാണ് ഇവര്. ഇനി കൊല്ലണമെങ്കില് ശ്രീരാമന് നമ്മുടെ ഉള്ളില് അവതരിക്കണം.
രാമായണം ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരുപാട് അസുരന്മാരെ കാണിച്ചുതരുന്നുണ്ട്. ശംഭൂകന് ഒരു അസുരനാണ്. ശംഭൂകന് ഈശ്വരധ്യാനവും തപസ്സൊക്കെയുണ്ട്. പക്ഷേ തലകീഴായിട്ടാണെന്നുമാത്രം. അശാസ്ത്രീയമായ തപസ്സ്, ആരാധന. നമുക്കുമുണ്ട് ഇങ്ങനെയുള്ള കുറേ ആരാധനകള്. ശൂലം കയറ്റല്, ഗരുഡന്തൂക്കം എന്നിങ്ങനെ. ഇവരൊക്കെ ശംഭൂകന്മാരാണ്. പീഡിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ആരാധന. ഒരിക്കലും ഭാരതീയ ആചാര്യന്മാരോ, ചിന്തയോ അത്തരത്തിലുള്ള പീഡനമുറകളെ ഈശ്വരാരാധനയായി കണ്ടിട്ടില്ല. തപസ്സെന്നുപറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞാല് സന്തോഷപൂര്വ്വം അനുഷ്ഠിക്കുന്ന യാതനകളാണ്.
പുരാണങ്ങളില് ഈ ആസുരികമായ ഭാവത്തെ ചിത്രീകരിക്കുന്ന സമയത്ത് അസുരരാജാക്കന്മാര്ക്കൊക്കെ വ്യാസര് അങ്ങനെയുള്ള രൂപത്തെ അവതരിപ്പിച്ചു. ഹിരണ്യാക്ഷന്, ഹിരണ്യകശിപു, ദശകണ്ഠന്, ദശമുഖന് ഇവരൊക്കെ അസുരരാജാക്കന്മാരും ആസുരമായ പ്രവര്ത്തി ചെയ്യുന്നവരുമാണ്. ഹിരണ്യാക്ഷന് എന്നാല് സ്വര്ണ്ണത്തിലേക്ക് കണ്ണുവെച്ചിരിക്കുന്നവന്. ഇവരൊക്കെ അസുരന്മാരാണ്. മറ്റാരുടെയെങ്കിലും മാലയോ മറ്റാല് കണ്ടാല് കണ്ണെടുക്കാതെ അതിനെതന്നെ നോക്കുന്നത് ആസുരികമായ ലക്ഷണമാണ്. കശിപു എന്നാല് തലയിണ എന്നും കട്ടില് എന്നും അര്ത്ഥമുണ്ട്. ഭോഗങ്ങളെ കാമിക്കുന്നവന് എന്നാണര്ത്ഥം. അതു ആസുരമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് രാവണന് സ്വര്ണ്ണം കൊണ്ട് എല്ലാം ഉണ്ടാക്കിയത്. ഇത് പഴയ ഒരേര്പ്പാടല്ല. ഇപ്പോഴും ഇത് സജീവമാണ്.
സീതയെ കാഞ്ചനമൃഗത്തെ, സ്വര്ണമാനിനെ കാണിച്ചിട്ടാണ് അസുരന്റെ കെണിയില് വീഴ്ത്തുന്നത്? യാഥാര്ത്ഥ്യത്തെ നമുക്ക് കാണിച്ചുതരുകയാണ്. മനസ്സാണ് സീത. ബോധത്തില്നിന്ന് മനസ്സ് അകലുന്നത് ഇന്ദ്രിയ വിഷയങ്ങളില് പതിക്കുമ്പോഴാണ്. രാമായണത്തിന്റെ എസ്സന്സ്സായ, രാമായണത്തെ മുഴുവന് അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരൊറ്റ ശ്ലോകം ഈ ഉപനിഷത്തിലുണ്ട്. ആസുരികമായ നാമത്തോടുകൂടിയ ലോകം എന്നുപറഞ്ഞാല് അജ്ഞാനത്തില്, അക്കാദമിക് ക്വാളിഫിക്കേഷനുണ്ടെങ്കിലും, അവനവനെക്കുറിച്ച്, പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആധാരത്തെ കുറിച്ച് അറിയാതെ കഴിയുന്ന ആളുകള്. അയ്യായിരത്തിചില്വാനം വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് കാട്ടില് വസിക്കുകയും, ശ്രീരാമന്റെയും ശ്രീകൃഷ്ണന്റെയും ഇടപെടലോടുകൂടി അവര്ക്ക് വംശനാശം വന്നു എന്നു കരുതുന്നത് ശരിയല്ല. അവര് ഇപ്പോഴും സജീവമാണ് ലോകത്തിലെല്ലായിടത്തും വളരെ ആക്ടീവാണ് ഇവര്. ഇനി കൊല്ലണമെങ്കില് ശ്രീരാമന് നമ്മുടെ ഉള്ളില് അവതരിക്കണം.
രാമായണം ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരുപാട് അസുരന്മാരെ കാണിച്ചുതരുന്നുണ്ട്. ശംഭൂകന് ഒരു അസുരനാണ്. ശംഭൂകന് ഈശ്വരധ്യാനവും തപസ്സൊക്കെയുണ്ട്. പക്ഷേ തലകീഴായിട്ടാണെന്നുമാത്രം. അശാസ്ത്രീയമായ തപസ്സ്, ആരാധന. നമുക്കുമുണ്ട് ഇങ്ങനെയുള്ള കുറേ ആരാധനകള്. ശൂലം കയറ്റല്, ഗരുഡന്തൂക്കം എന്നിങ്ങനെ. ഇവരൊക്കെ ശംഭൂകന്മാരാണ്. പീഡിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ആരാധന. ഒരിക്കലും ഭാരതീയ ആചാര്യന്മാരോ, ചിന്തയോ അത്തരത്തിലുള്ള പീഡനമുറകളെ ഈശ്വരാരാധനയായി കണ്ടിട്ടില്ല. തപസ്സെന്നുപറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞാല് സന്തോഷപൂര്വ്വം അനുഷ്ഠിക്കുന്ന യാതനകളാണ്.
(തുടരും.....)
No comments:
Post a Comment