ശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീത - അദ്ധ്യായം -2 സാംഖ്യയോഗം ശ്ലോകം 9 & 10

ശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീത - അദ്ധ്യായം -2 സാംഖ്യയോഗം
ശ്ലോകം 9 & 10

സഞ്ജയ ഉവാച:
ഏവമുക്ത്വാ ഹൃഷീകേശം ഗുഡാകേശഃ പരന്തപ
ന യോത്സ്യ ഇതി ഗോവിന്ദമുക്ത്വാ തൂഷ്ണീം ബഭൂവ ഹ (2-9)

സഞ്ജയന്‍ പറഞ്ഞു: ശത്രുനാശകനായ അര്‍ജുനന്‍ കൃഷ്ണനോട് ഞാന്‍ യുദ്ധം ചെയ്കയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു മൗനം അവലംബിച്ചു.

(ശത്രുക്കളെ പാടെ നിഗ്രഹിച്ച് എവിടെയും വിജയം കണ്ടെത്തി വിജയം വരിക്കുന്ന വിജയൻ ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ യുദ്ധം ചെയ്യില്ല എന്ന മട്ടിൽ മൗനം ദീക്ഷിച്ച് തേർത്തട്ടിൽ ഉറച്ചിരുന്നു.)

തമുവാച ഹൃഷീകേശഃ പ്രഹസന്നിവ ഭാരത
സേനയോരുഭയോര്‍മധ്യേ വിഷീദന്തമിദം വചഃ (2-10)

ഹേ ഭരതവംശജാ, രണ്ട് സേനയ്ക്കിടയിലും വിഷണ്ണനായി നില്ക്കുന്ന അവനോടു മന്ദഹസിച്ചുകൊണ്ടെന്നവണ്ണം ഹൃഷികേശനായ ഭഗവാന്‍ ഇങ്ങനെ അരുളിച്ചെയ്തു.

(പടക്കളത്തിൽ ഇരു ഭാഗത്തും സൈന്യങ്ങൾ സമരസന്നദ്ധമായി ആർത്തുവിളിച്ച് നില്ക്കുന്നു. അവരുടെ മദ്ധ്യത്തിൽ തേരിനകത്ത് നിരായുധനായി മൗനം പൂണ്ട് അനങ്ങാതെ വ്യസനിച്ചിരിക്കുന്ന പാർത്ഥനോടായി ശ്രീകൃഷ്ണ ഭഗവാൻ സുസ്മേര വദനനായി അരുളിച്ചെയ്തു:)

ഇനിയുമാണ് യഥാർത്ഥ ഗീതോപദേശം തുടങ്ങുന്നത്.

തുടരും...............