ഉപനിഷത്ത്‌്‌ പഠനം
ഇരുപത്തൊമ്പതാം ദിവസം
ഈശാവാസ്യം
വേദത്തെ വേദത്രയി എന്നുപറയും. വേദത്രയി എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ ഋഗ്വേദവും യജുര്‍വേദവും അഥര്‍വ്വവേദവും അല്ലെങ്കില്‍ സാമവേദം, ഋഗ്വേദം, യജുര്‍വേദം. അഥര്‍വ്വവേദം ഇല്ലാത്തത്‌ അങ്ങനെയല്ല. അങ്ങനെ ചിലര്‍ പരാമര്‍ശിച്ചുകാണുന്നുണ്ട്‌ ചില പുസ്‌തകങ്ങളിലൊക്കെ തന്നെ കാണുന്നുണ്ട്‌. വേദത്രയി എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ വേദത്തിന്റെ സ്വരൂപം മൂന്ന്‌ പ്രകാരത്തിലാണ്‌. മൂന്ന്‌ ഭാവത്തോടുകൂടി വേദത്തെ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. അത്‌ ഗദ്യ-പദ്യ-ഗാനം. ഗദ്യപദ്യഗാനസ്വരൂപമാണ്‌ വേദം. അതുകൊണ്ടാണ്‌ വേദത്രയി എന്നുപറയുന്നത്‌. ഇവിടെ ശാന്തിമന്ത്രത്തില്‍ ഓം പൂര്‍ണമദഃ പൂര്‍ണമിദം `പൂര്‍ണാത്‌', `ആ' ദീര്‍ഘം, വേദം ചൊല്ലുന്നതിന്‌ ഒരു വൈദികരീതിയില്‍, സമ്പ്രദായത്തില്‍ ഇത്‌ ശ്രുതിയാണ്‌. ശ്രുതി എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ ശ്രവണ പരമ്പരയാല്‍ നിലനിന്നത്‌.
പുരുഷസൂക്തമൊക്കെ ചൊല്ലുമ്പോള്‍ നമുക്ക്‌ കാണാം ഇത്‌. ഓം സഹസ്രശീര്‍ഷാപുരുഷഃ സഹസ്രാക്ഷ സഹസ്രപാത്‌ സഃഭൂമിംവിശ്വതോമൃത്വാ അദ്യതിഷ്‌ഠദശാംകുലം പുരുഷ ഏതേതകം സര്‍വം യത്‌ ഭൂതം യത്‌ ച ഭവ്യം ഇങ്ങനെ ഇതിനെ പറയുന്നത്‌ ഉദാത്തം-അനുദാത്തം, സ്വരിതം-ഫ്‌ളുതം. ഉദാത്തം=ഉറപ്പിക്കുന്നത്‌ ഓം സഹസ്രശീര്‍ഷാപുരുഷഃ അവിടെ അനുദാത്തം =താഴ്‌ത്തുന്നത്‌, നാം ചിലപ്പോള്‍ ചിഹ്നങ്ങള്‍ കാണും. ഒരു വര എന്നത്‌ ഉദാത്തം. അടിയില്‍ വര അനുദാത്തം. പിന്നെ സ്വരിതം രണ്ടുവര പൂര്‍ണാത്‌. ഗായത്രീമന്ത്രത്തിലൊക്കെ ഇല്ലേ? തത്‌ സവിതുര്‍ വരേണ്യം ഭര്‍ഗോ ദേവസ്യ ധീമഹി ധീയോ യോര്‍നഃ പ്രചോദയാത്‌ ഇത്‌ സ്വരിതം. ഉദാത്തം, അനുദാത്തം, സ്വരിതം, ഫ്‌ളുതം. സാമവേദത്തിലൊക്കെ അത്‌ കാണും നാം. ആ.......ഹു ആ.........ഹു ആ........ അഹമന്ന അഹമന്ന അദോാാഹമന്നാാാാദഹം ഇങ്ങനെ നീട്ടുന്നത്‌. ഇത്‌ ഒരു വൈദികരീതിയാണ്‌. നാം അത്‌ മനസ്സിലാക്കണം.
ഇങ്ങനെയുള്ള വൈദികരീതി ഇപ്പോഴും നിലവിലുണ്ട്‌. ഗുരുവായൂരിനടുത്ത്‌ കടവല്ലൂര്‍ എന്ന സ്ഥലത്ത്‌ അന്യോന്യം നടക്കാറുണ്ട്‌. അന്യോന്യം എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ വേദപണ്‌ഡിതന്മാര്‍, വേദം ഹൃദിസ്ഥമാക്കിയിട്ടുള്ളവര്‍ ചൊല്ലുന്നതാണ്‌. അവരെങ്ങിനെയാണ്‌ ചൊല്ലുന്നത്‌? പുസ്‌തകം നോക്കിയിട്ടാണോ? അല്ല. അവര്‍ വേദത്തെ പൂര്‍ണമായി ഹൃദിസ്ഥമാക്കിയിട്ടുണ്ട്‌. അവര്‍ വള്ളി പുള്ളി കുത്ത്‌ കോമ വിസര്‍ഗത്തിന്‌ മാറ്റം വരാതെ അവരങ്ങനെ വേദത്തെ ഉരുക്കഴിക്കുകയാണ്‌. അതിനെയാണ്‌ ഓരോ ഘട്ടം ഘട്ടമാകുമ്പോള്‍ `കടന്നിരിക്കല്‍' എന്നുപറയുന്നത്‌. ഈ വേദം മുഴുവന്‍ വളരെ അടുക്കും ചിട്ടയുമായി ഇതിനകത്ത്‌ ഉണ്ട്‌.
തൃശൂര്‍ ബ്രഹ്മസ്വം മഠത്തില്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ അവിടെ ഓതിക്കന്മാര്‍ കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കുന്നത്‌ കാണാം. ഇതിന്റെ കൂട്ടത്തില്‍ തലയുടെ ഷെയ്‌പ്പ്‌ കൂടെ ഇങ്ങനെ മാറ്റികൊണ്ടിരിക്കും. അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും മുന്നോട്ടും പുറകിലോട്ടും. നമ്മുടെ ശരീരവുമായി ഇതിനെ ചേര്‍ക്കുകയാണ്‌, മന്ത്രങ്ങളെ. ഇത്‌ ഈയൊരു ഭാഷയില്‍, ശാസ്‌ത്രത്തില്‍ മാത്രമേ കാണുകയുള്ളൂ. വേറെ ഒന്നിലും കാണില്ല. നമ്മുടെ ഒരു ഭാഗമാവുകയാണ്‌. അതുകൊണ്ടതിനെ അന്തം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ്‌, അവയവമാക്കി മാറ്റുകയാണ്‌. അതിന്റെ ഭാഗമാണ്‌ ഈ ഉദാത്തവും, അനുദാത്തവും, സ്വരിതവും, ഫ്‌ളുതവും, ഗദ്യവും, പദ്യവും, ഗാനവുമൊക്കെ. അതില്‍ മീറ്ററുണ്ട്‌. അതിനാണ്‌ ഗായത്രി ഛന്ദസ്സ്‌ എന്നുപറയുന്നത്‌. ഗായത്രിയായിട്ടുള്ള ഛന്ദസ്സ്‌.
പുരുഷസൂക്തമൊക്കെ ചൊല്ലുമ്പോള്‍ നമുക്ക്‌ കാണാം ഇത്‌. ഓം സഹസ്രശീര്‍ഷാപുരുഷഃ സഹസ്രാക്ഷ സഹസ്രപാത്‌ സഃഭൂമിംവിശ്വതോമൃത്വാ അദ്യതിഷ്‌ഠദശാംകുലം പുരുഷ ഏതേതകം സര്‍വം യത്‌ ഭൂതം യത്‌ ച ഭവ്യം ഇങ്ങനെ ഇതിനെ പറയുന്നത്‌ ഉദാത്തം-അനുദാത്തം, സ്വരിതം-ഫ്‌ളുതം. ഉദാത്തം=ഉറപ്പിക്കുന്നത്‌ ഓം സഹസ്രശീര്‍ഷാപുരുഷഃ അവിടെ അനുദാത്തം =താഴ്‌ത്തുന്നത്‌, നാം ചിലപ്പോള്‍ ചിഹ്നങ്ങള്‍ കാണും. ഒരു വര എന്നത്‌ ഉദാത്തം. അടിയില്‍ വര അനുദാത്തം. പിന്നെ സ്വരിതം രണ്ടുവര പൂര്‍ണാത്‌. ഗായത്രീമന്ത്രത്തിലൊക്കെ ഇല്ലേ? തത്‌ സവിതുര്‍ വരേണ്യം ഭര്‍ഗോ ദേവസ്യ ധീമഹി ധീയോ യോര്‍നഃ പ്രചോദയാത്‌ ഇത്‌ സ്വരിതം. ഉദാത്തം, അനുദാത്തം, സ്വരിതം, ഫ്‌ളുതം. സാമവേദത്തിലൊക്കെ അത്‌ കാണും നാം. ആ.......ഹു ആ.........ഹു ആ........ അഹമന്ന അഹമന്ന അദോാാഹമന്നാാാാദഹം ഇങ്ങനെ നീട്ടുന്നത്‌. ഇത്‌ ഒരു വൈദികരീതിയാണ്‌. നാം അത്‌ മനസ്സിലാക്കണം.
ഇങ്ങനെയുള്ള വൈദികരീതി ഇപ്പോഴും നിലവിലുണ്ട്‌. ഗുരുവായൂരിനടുത്ത്‌ കടവല്ലൂര്‍ എന്ന സ്ഥലത്ത്‌ അന്യോന്യം നടക്കാറുണ്ട്‌. അന്യോന്യം എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ വേദപണ്‌ഡിതന്മാര്‍, വേദം ഹൃദിസ്ഥമാക്കിയിട്ടുള്ളവര്‍ ചൊല്ലുന്നതാണ്‌. അവരെങ്ങിനെയാണ്‌ ചൊല്ലുന്നത്‌? പുസ്‌തകം നോക്കിയിട്ടാണോ? അല്ല. അവര്‍ വേദത്തെ പൂര്‍ണമായി ഹൃദിസ്ഥമാക്കിയിട്ടുണ്ട്‌. അവര്‍ വള്ളി പുള്ളി കുത്ത്‌ കോമ വിസര്‍ഗത്തിന്‌ മാറ്റം വരാതെ അവരങ്ങനെ വേദത്തെ ഉരുക്കഴിക്കുകയാണ്‌. അതിനെയാണ്‌ ഓരോ ഘട്ടം ഘട്ടമാകുമ്പോള്‍ `കടന്നിരിക്കല്‍' എന്നുപറയുന്നത്‌. ഈ വേദം മുഴുവന്‍ വളരെ അടുക്കും ചിട്ടയുമായി ഇതിനകത്ത്‌ ഉണ്ട്‌.
തൃശൂര്‍ ബ്രഹ്മസ്വം മഠത്തില്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ അവിടെ ഓതിക്കന്മാര്‍ കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കുന്നത്‌ കാണാം. ഇതിന്റെ കൂട്ടത്തില്‍ തലയുടെ ഷെയ്‌പ്പ്‌ കൂടെ ഇങ്ങനെ മാറ്റികൊണ്ടിരിക്കും. അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും മുന്നോട്ടും പുറകിലോട്ടും. നമ്മുടെ ശരീരവുമായി ഇതിനെ ചേര്‍ക്കുകയാണ്‌, മന്ത്രങ്ങളെ. ഇത്‌ ഈയൊരു ഭാഷയില്‍, ശാസ്‌ത്രത്തില്‍ മാത്രമേ കാണുകയുള്ളൂ. വേറെ ഒന്നിലും കാണില്ല. നമ്മുടെ ഒരു ഭാഗമാവുകയാണ്‌. അതുകൊണ്ടതിനെ അന്തം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ്‌, അവയവമാക്കി മാറ്റുകയാണ്‌. അതിന്റെ ഭാഗമാണ്‌ ഈ ഉദാത്തവും, അനുദാത്തവും, സ്വരിതവും, ഫ്‌ളുതവും, ഗദ്യവും, പദ്യവും, ഗാനവുമൊക്കെ. അതില്‍ മീറ്ററുണ്ട്‌. അതിനാണ്‌ ഗായത്രി ഛന്ദസ്സ്‌ എന്നുപറയുന്നത്‌. ഗായത്രിയായിട്ടുള്ള ഛന്ദസ്സ്‌.
(തുടരും...) www.sobg.org
No comments:
Post a Comment