ശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീത - അദ്ധ്യായം -2 സാംഖ്യയോഗം
ശ്ളോകം 22
വാസാംസി ജീര്ണാനി യഥാ വിഹായ നവാനി ഗൃഹ്ണാതി നരോപരാണി
തഥാ ശരീരാണി വിഹായ ജീര്ണാ-ന്യന്യാനി സംയാതി നവാനി ദേഹീ (22)
ശ്ളോകം 22
വാസാംസി ജീര്ണാനി യഥാ വിഹായ നവാനി ഗൃഹ്ണാതി നരോപരാണി
തഥാ ശരീരാണി വിഹായ ജീര്ണാ-ന്യന്യാനി സംയാതി നവാനി ദേഹീ (22)
മനുഷ്യന് എങ്ങിനെ കീറിയ വസ്ത്രങ്ങള് വെടിഞ്ഞു വേറെ പുതിയവ സ്വീകരിക്കുന്നുവോ, അതുപോലെ ആത്മാവ് ജീര്ണ്ണിച്ച ദേഹങ്ങള് വെടിഞ്ഞു വേറെ ദേഹങ്ങള് കൈകൊള്ളുന്നു.
പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ മൂലപ്രകൃതി സാര്വത്രികമായ അവ്യക്തസത്തയാണ് (അക്ഷരബ്രഹ്മം). അതില് പരമാത്മാവിന്റെ അനുരണനം മൂലം ഉയിര്ക്കുന്ന ജീവന് 'രൂപനിര്മാണക്ഷേത്ര'മായി അക്ഷരബ്രഹ്മത്തില് നിലനില്ക്കുന്നു. രൂപനിര്മാണക്ഷേത്രത്തിന്റെ അനേകം കോഡുകളില് ഒന്നുമാത്രമാണ് ഡി.എന്.എ. കണ്കണ്ട വിശ്വത്തില് (ക്ഷരബ്രഹ്മത്തില്) രൂപനിര്മാണക്ഷേത്രം ആര്ജിക്കുന്ന രൂപമാണ് ശരീരം. നിലവിലുള്ള ശരീരം ക്ഷയിക്കുമ്പോള് അത്, അതിന്റെ അപ്പോഴത്തെ ഭാവത്തിന് ഇണങ്ങുന്ന മറ്റൊന്ന് ആവിഷ്കരിക്കുന്നു.
പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ മൂലപ്രകൃതി സാര്വത്രികമായ അവ്യക്തസത്തയാണ് (അക്ഷരബ്രഹ്മം). അതില് പരമാത്മാവിന്റെ അനുരണനം മൂലം ഉയിര്ക്കുന്ന ജീവന് 'രൂപനിര്മാണക്ഷേത്ര'മായി അക്ഷരബ്രഹ്മത്തില് നിലനില്ക്കുന്നു. രൂപനിര്മാണക്ഷേത്രത്തിന്റെ അനേകം കോഡുകളില് ഒന്നുമാത്രമാണ് ഡി.എന്.എ. കണ്കണ്ട വിശ്വത്തില് (ക്ഷരബ്രഹ്മത്തില്) രൂപനിര്മാണക്ഷേത്രം ആര്ജിക്കുന്ന രൂപമാണ് ശരീരം. നിലവിലുള്ള ശരീരം ക്ഷയിക്കുമ്പോള് അത്, അതിന്റെ അപ്പോഴത്തെ ഭാവത്തിന് ഇണങ്ങുന്ന മറ്റൊന്ന് ആവിഷ്കരിക്കുന്നു.
(മരിച്ചതില്പ്പിന്നെ അതേ ആള് വീണ്ടും ജനിക്കുന്നു എന്നല്ല ഇതിനര്ഥം. പുനര്ജനിയെക്കുറിച്ച് നിരവധി അബദ്ധധാരണകള് അക്കാലത്തേ പ്രചാരത്തില് ഇരുന്നിരിക്കാം. കാലഹരണപ്പെട്ട ശരീരത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുന്ന രൂപനിര്മാണക്ഷേത്രം, പഴയതില് നിന്ന് തീര്ത്തും വ്യത്യസ്തങ്ങളായ ഇന്ദ്രിയമനോബുദ്ധികളുള്ള ഒരു പുതിയ ഭൗതികക്ഷേത്രം ആവിഷ്കരിക്കുന്നു. ഇത്, വാസനാബലം ഒഴികെ ഒന്നിലും പഴയതിന്റെ തുടര്ച്ചയല്ല).
(ജീവികളില് മനുഷ്യന് മാത്രമേ ആത്മാവബോധമുള്ളൂ. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ശ്രുതിയുമായി സമരസപ്പെട്ട് ആനന്ദാതിരേകം അനുഭവിക്കാനുള്ള വാസനയും ജീവലോകത്ത് മനുഷ്യനേ ഉള്ളൂ. ഇതോടൊപ്പം പക്ഷേ, ഓരോ രൂപനിര്മാണക്ഷേത്രത്തിലും അത് മുന്കാലങ്ങളില് ആര്ജിച്ച ശരീരങ്ങളുടെ എല്ലാ വാസനകളും കിടപ്പുണ്ടുതാനും. ഏകകോശജീവി മുതല് മനുഷ്യന് വരെയും അതില്പ്പിന്നെയുമുള്ള നൂറായിരം ജന്മങ്ങളിലെ ആര്ജിതവാസനകളില് അനാശാസ്യങ്ങളായവയെ ആത്മാവബോധം കൊണ്ട് അതിജീവിക്കാം. ബോധപൂര്വം ശ്രമിക്കണമെന്നു മാത്രം. ആ ശ്രമത്തിനുള്ള സ്വാഭാവിക വാസനയാണ് മനുഷ്യജന്മത്തിന്റെ ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ട അനുഗ്രഹം. പരിണാമത്തിന് പ്രേരകവും അതുതന്നെ. ഈശ്വരസ്വഭാവത്തിന്റെ പ്രതിരൂപംതന്നെയാണ് ആ വാസന. അതുപയോഗിച്ച് ശ്രമിച്ച് അനാശാസ്യ വാസനകളെ മറികടക്കാന് കഴിയാതിരുന്നാല് ആ വാസനകളില് ഏതാണോ ശക്തമായത് അത് ഇപ്പോഴത്തെ ശരീരമെന്ന ക്ഷേത്രത്തെ അതിന്റെ വഴിക്ക് തെളിക്കും. ആ വാസനയുടെ കൂടുതല് പ്രബലമായ മുന്തൂക്കത്തോടെയാവും അപ്പോള് അടുത്ത ശരീരക്ഷേത്രം. അങ്ങനെ ജന്മാന്തരങ്ങളിലൂടെ കൂടുതല് കോലംകെട്ട് താരതമ്യേന പ്രാകൃതമായ ജീവാവസ്ഥയെ പ്രാപിച്ചേക്കാം).
(ജീവികളില് മനുഷ്യന് മാത്രമേ ആത്മാവബോധമുള്ളൂ. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ശ്രുതിയുമായി സമരസപ്പെട്ട് ആനന്ദാതിരേകം അനുഭവിക്കാനുള്ള വാസനയും ജീവലോകത്ത് മനുഷ്യനേ ഉള്ളൂ. ഇതോടൊപ്പം പക്ഷേ, ഓരോ രൂപനിര്മാണക്ഷേത്രത്തിലും അത് മുന്കാലങ്ങളില് ആര്ജിച്ച ശരീരങ്ങളുടെ എല്ലാ വാസനകളും കിടപ്പുണ്ടുതാനും. ഏകകോശജീവി മുതല് മനുഷ്യന് വരെയും അതില്പ്പിന്നെയുമുള്ള നൂറായിരം ജന്മങ്ങളിലെ ആര്ജിതവാസനകളില് അനാശാസ്യങ്ങളായവയെ ആത്മാവബോധം കൊണ്ട് അതിജീവിക്കാം. ബോധപൂര്വം ശ്രമിക്കണമെന്നു മാത്രം. ആ ശ്രമത്തിനുള്ള സ്വാഭാവിക വാസനയാണ് മനുഷ്യജന്മത്തിന്റെ ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ട അനുഗ്രഹം. പരിണാമത്തിന് പ്രേരകവും അതുതന്നെ. ഈശ്വരസ്വഭാവത്തിന്റെ പ്രതിരൂപംതന്നെയാണ് ആ വാസന. അതുപയോഗിച്ച് ശ്രമിച്ച് അനാശാസ്യ വാസനകളെ മറികടക്കാന് കഴിയാതിരുന്നാല് ആ വാസനകളില് ഏതാണോ ശക്തമായത് അത് ഇപ്പോഴത്തെ ശരീരമെന്ന ക്ഷേത്രത്തെ അതിന്റെ വഴിക്ക് തെളിക്കും. ആ വാസനയുടെ കൂടുതല് പ്രബലമായ മുന്തൂക്കത്തോടെയാവും അപ്പോള് അടുത്ത ശരീരക്ഷേത്രം. അങ്ങനെ ജന്മാന്തരങ്ങളിലൂടെ കൂടുതല് കോലംകെട്ട് താരതമ്യേന പ്രാകൃതമായ ജീവാവസ്ഥയെ പ്രാപിച്ചേക്കാം).
തുടരും...............
No comments:
Post a Comment