നാരദഭക്തിസൂത്രം Day 46 നാല്‍പ്പത്തിആറാം ദിവസം
അനുഗ്രഹം ഏറ്റു വാങ്ങാന്‍ പോന്ന ഒരു പാകത നമുക്കുണ്ടോ?
അനുഗ്രഹിക്കാന്‍ പലരുമുണ്ടാകും.
ഈ പ്രകൃതി തന്നെയുണ്ടാകും നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കാന്‍.
വിശക്കുന്ന നായക്ക്‌ ഒരുരുള ചോറു കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞാല്‍,
നായ അത്‌ കഴിച്ചിട്ട്‌ സ്‌നേഹത്തോടെ നമ്മളെ നോക്കും.
എന്നിട്ടു വാലാട്ടും,
ആ വാലാട്ടല്‌ കിട്ടിയാല്‍ മതി വലിയ ഒരു അനുഗ്രഹമാണ്‌.!
അതിനുവേണ്ടി നാം തയ്യാറാകേണ്ടതുണ്ട്‌.
അല്ലാതെ വലിയ മഠാധിപതികള്‍ വന്ന്‌ തലയില്‌ കൈവച്ച്‌ ദക്ഷിണയും മേടിച്ച്‌ നന്നായി വരൂ,,,
അങ്ങനെ പറഞ്ഞ്‌ കുറെ ആളുകള്‌ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്‌.
എണ്ണാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ സ്വാമിമാരുടെ പേരൊക്കെ ഉണ്ടാവും.
മഹാത്മാക്കളുടെ സാന്നിധ്യം അനുഭവിക്കാന്‍ സാധിക്കുക......
അത്‌ വലിയ ഒരു കാര്യം തന്നെയാണ്‌.
നമുക്ക്‌ തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധിക്കുന്നുണ്ടോ.?
ഒന്നുമായിട്ടും യാതൊരു തരത്തിലുള്ള താതാത്മ്യവും പ്രാപിക്കാതെ ആ സത്‌വസ്‌തുവില്‍ മാത്രം മനോ ബുദ്ധികളെ വ്യാപരിപ്പിച്ചു കഴിയുന്ന ആളുകളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ്‌ അവരുടെ അടുത്തു പോയിട്ട്‌ ഒരു അഞ്ചു മിനിട്ട്‌ ഒരു രണ്ടു മിനിട്ട്‌......
അങ്ങനെയുള്ളവരെ കണ്ടെത്തേണ്ടത്‌ നമ്മുടെ സ്വന്തം കടമയാണ്‌. തിരുവനന്തപുരത്തുളളവരോട്‌ സ്വാമി പറഞ്ഞിട്ടുളളത്‌ പ്രൊഫ. ജി. ബാലകൃഷ്‌ണന്‍ സാറിന്റെ കാര്യമാണ്‌. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്തു പോയിട്ട്‌ നിങ്ങള്‍ എന്ത്‌ പ്രശ്‌നം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അദ്ദേഹം പറയുമായിരുന്നു "മാം അനുസ്‌മര യുദ്ധ്യ ച "- എന്നെ അനുസ്‌മരിച്ചുകൊണ്ട്‌ യുദ്ധം ചെയ്‌തോളൂ....
യൂദ്ധം എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ കര്‍മ്മത്തിലിറങ്ങിക്കോളൂ.
സദാ സമയവും ഈശ്വരവിചാരത്തോടുകൂടി ബ്രഹ്മവിചാരത്തോടുകൂടി നിങ്ങളതില്‍ വ്യാപരിക്കണം,നിലകൊള്ളണം എന്നൊക്കെ പറയാന്‍ നമുക്കാരെങ്കിലും വേണം....
അതാണ്‌ അനുഗ്രഹം.
അതുകൊണ്ടിവിടെ പറയുന്നു. "മുഖ്യതഃ "- വളരെ പ്രധാനമായിട്ട്‌.
"മഹത്‌കൃപാ ഏവ "- മഹാത്മാക്കളുടെ കൃപ. അവരുടെ ഒരു നോട്ടം. നമ്മളെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ക്കൊരു സന്തോഷം.
അവര്‍ക്കൊന്നു ചിരിക്കാന്‍ തോന്നണം.
എന്താ സന്തോഷം.
ചിലരുണ്ട്‌ വളരെ ദൂരേന്നൊക്കെ വരും ആളുകളെ വന്നു കാണും.
എന്നിട്ടവര്‍ പോകും രക്തബന്ധമൊന്നുമുണ്ടാവില്ല അവിടെ വേറെ ഇടപാടൊന്നുമില്ല. ചിലരങ്ങനെയല്ല അവന്‍ വന്നു എങ്ങനെയാ വന്നത്‌ ?
കൈയ്യും വീശിയിട്ടാ വന്നത്‌.
എത്രയായാലും കൈയ്യും വീശി വരാമോ. ?
എനിക്കൊന്നും വേണ്ട എന്നാലും ഈ കയ്യും വീശി ചെന്നു കഴിഞ്ഞാല്‍ അനുഗ്രഹിക്കാന്‍ പറ്റില്ല.........
"ഭഗവത്‌ കൃപാലേശാത്‌ വാ "- പ്രപഞ്ചത്തില്‍ നിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ അനുഗ്രഹമുണ്ടാവണം....
(തുടരും...)
അനുഗ്രഹിക്കാന്‍ പലരുമുണ്ടാകും.
ഈ പ്രകൃതി തന്നെയുണ്ടാകും നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കാന്‍.
വിശക്കുന്ന നായക്ക്‌ ഒരുരുള ചോറു കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞാല്‍,
നായ അത്‌ കഴിച്ചിട്ട്‌ സ്‌നേഹത്തോടെ നമ്മളെ നോക്കും.
എന്നിട്ടു വാലാട്ടും,
ആ വാലാട്ടല്‌ കിട്ടിയാല്‍ മതി വലിയ ഒരു അനുഗ്രഹമാണ്‌.!
അതിനുവേണ്ടി നാം തയ്യാറാകേണ്ടതുണ്ട്‌.
അല്ലാതെ വലിയ മഠാധിപതികള്‍ വന്ന്‌ തലയില്‌ കൈവച്ച്‌ ദക്ഷിണയും മേടിച്ച്‌ നന്നായി വരൂ,,,
അങ്ങനെ പറഞ്ഞ്‌ കുറെ ആളുകള്‌ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്‌.
എണ്ണാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ സ്വാമിമാരുടെ പേരൊക്കെ ഉണ്ടാവും.
മഹാത്മാക്കളുടെ സാന്നിധ്യം അനുഭവിക്കാന്‍ സാധിക്കുക......
അത്‌ വലിയ ഒരു കാര്യം തന്നെയാണ്‌.
നമുക്ക്‌ തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധിക്കുന്നുണ്ടോ.?
ഒന്നുമായിട്ടും യാതൊരു തരത്തിലുള്ള താതാത്മ്യവും പ്രാപിക്കാതെ ആ സത്‌വസ്‌തുവില്‍ മാത്രം മനോ ബുദ്ധികളെ വ്യാപരിപ്പിച്ചു കഴിയുന്ന ആളുകളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ്‌ അവരുടെ അടുത്തു പോയിട്ട്‌ ഒരു അഞ്ചു മിനിട്ട്‌ ഒരു രണ്ടു മിനിട്ട്‌......
അങ്ങനെയുള്ളവരെ കണ്ടെത്തേണ്ടത്‌ നമ്മുടെ സ്വന്തം കടമയാണ്‌. തിരുവനന്തപുരത്തുളളവരോട്‌ സ്വാമി പറഞ്ഞിട്ടുളളത്‌ പ്രൊഫ. ജി. ബാലകൃഷ്‌ണന്‍ സാറിന്റെ കാര്യമാണ്‌. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്തു പോയിട്ട്‌ നിങ്ങള്‍ എന്ത്‌ പ്രശ്‌നം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അദ്ദേഹം പറയുമായിരുന്നു "മാം അനുസ്‌മര യുദ്ധ്യ ച "- എന്നെ അനുസ്‌മരിച്ചുകൊണ്ട്‌ യുദ്ധം ചെയ്‌തോളൂ....
യൂദ്ധം എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ കര്‍മ്മത്തിലിറങ്ങിക്കോളൂ.
സദാ സമയവും ഈശ്വരവിചാരത്തോടുകൂടി ബ്രഹ്മവിചാരത്തോടുകൂടി നിങ്ങളതില്‍ വ്യാപരിക്കണം,നിലകൊള്ളണം എന്നൊക്കെ പറയാന്‍ നമുക്കാരെങ്കിലും വേണം....
അതാണ്‌ അനുഗ്രഹം.
അതുകൊണ്ടിവിടെ പറയുന്നു. "മുഖ്യതഃ "- വളരെ പ്രധാനമായിട്ട്‌.
"മഹത്‌കൃപാ ഏവ "- മഹാത്മാക്കളുടെ കൃപ. അവരുടെ ഒരു നോട്ടം. നമ്മളെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ക്കൊരു സന്തോഷം.
അവര്‍ക്കൊന്നു ചിരിക്കാന്‍ തോന്നണം.
എന്താ സന്തോഷം.
ചിലരുണ്ട്‌ വളരെ ദൂരേന്നൊക്കെ വരും ആളുകളെ വന്നു കാണും.
എന്നിട്ടവര്‍ പോകും രക്തബന്ധമൊന്നുമുണ്ടാവില്ല അവിടെ വേറെ ഇടപാടൊന്നുമില്ല. ചിലരങ്ങനെയല്ല അവന്‍ വന്നു എങ്ങനെയാ വന്നത്‌ ?
കൈയ്യും വീശിയിട്ടാ വന്നത്‌.
എത്രയായാലും കൈയ്യും വീശി വരാമോ. ?
എനിക്കൊന്നും വേണ്ട എന്നാലും ഈ കയ്യും വീശി ചെന്നു കഴിഞ്ഞാല്‍ അനുഗ്രഹിക്കാന്‍ പറ്റില്ല.........
"ഭഗവത്‌ കൃപാലേശാത്‌ വാ "- പ്രപഞ്ചത്തില്‍ നിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ അനുഗ്രഹമുണ്ടാവണം....
(തുടരും...)
No comments:
Post a Comment