ശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീത -അദ്ധ്യായം 5 ശ്ളോകം 26
കാമക്രോധവിയുക്താനാം...
യതീനാം യതചേതസാം
അഭിതോ ബ്രഹ്മനിര്‍വ്വാണം
വര്‍ത്തതേ വിദിതാത്മനാം
കാമക്രോധങ്ങളോട് വേര്‍പെട്ടവരും (അവയില്‍നിന്ന് മോചനം നേടിയവരും) ചിത്തത്തെ അടക്കിയവരും ആത്മതത്ത്വത്തെ അറിഞ്ഞവരുമായ ബ്രഹ്മനിഷ്ഠര്‍ക്ക് മോക്ഷം രണ്ടവസ്ഥയിലും (ഇഹത്തിലും പരത്തിലും) നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു.
ഇന്ദ്രിയവിഷയങ്ങളില്‍നിന്നും മനസ്സിനെ പൂര്‍ണ്ണമായി പിന്തിരിപ്പിച്ച് അന്തര്‍മുഖമാക്കി ഏകാഗ്രപ്പെടുത്തിയവര്‍ എല്ലായ്പ്പോഴും ആനന്ദത്തിന്റെ മടിത്തട്ടില്‍ നിദ്രകൊള്ളുന്നു. അവര്‍ ആ അവസ്ഥയില്‍നിന്ന് ഒരിക്കലും ഉണര്‍ന്നെഴുന്നേല്‍ക്കുകയില്ല. ആത്മസാക്ഷാത്ക്കാരം എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടുകൂടിയ അവര്‍ പരബ്രഹ്മമായിത്തീര്‍ന്നുവെന്നറിയുക. അവര്‍ ശരീരത്തിലിരിക്കുമ്പോള്‍ത്തന്നെ എങ്ങനെയാണ് പരബ്രഹ്മാവസ്ഥയിലെത്തിച്ചേര്‍ന്നതെന്നു ചോദിച്ചാല്‍ ചുരുക്കമായി ഞാന്‍ പറയാം.
ഉള്ളില്‍ പരമമായ അറിവിന്റെ നിലനില്പിന് രണ്ടു ഭീഷണികളാണുള്ളതെന്ന് നേരത്തേ സൂചിപ്പിച്ചു. രൂപനിര്‍മാണക്ഷേത്രമായ ജീവനില്‍ ജന്മാന്തരങ്ങളായി ഊറിക്കൂടിയ വാസനകള്‍ സ്ഥൂലശരീരത്തില്‍ അരങ്ങേറ്റുന്ന വൈകാരികങ്ങളായ ഉരുള്‍പൊട്ടലുകള്‍ ഒരുവക. ബാഹ്യലോകത്തുനിന്ന് വരുന്ന പ്രലോഭനങ്ങള്‍ ഉളവാക്കുന്ന വൈകാരികപ്രതികരണങ്ങള്‍ വേറൊരുവക. രണ്ടിനെയും ജയിച്ചാല്‍ എന്നേക്കുമായി മോചനമായി.
ജീവിതാന്ത്യംവരെയും അതിനപ്പുറവും പിന്നെ ബന്ധനമില്ല. ഉത്തമപുരുഷനായ പരമാത്മാവുമായി സാരൂപ്യം സിദ്ധിച്ചതിനാല്‍ ജീവന്‍ എന്ന രൂപനിര്‍മാണക്ഷേത്രം, ശരീരം വീഴുന്നതോടെ, പരമാത്മാവില്‍ വിലയിക്കുന്നു.
(തുടരും......)
കാമക്രോധവിയുക്താനാം...
യതീനാം യതചേതസാം
അഭിതോ ബ്രഹ്മനിര്‍വ്വാണം
വര്‍ത്തതേ വിദിതാത്മനാം
കാമക്രോധങ്ങളോട് വേര്‍പെട്ടവരും (അവയില്‍നിന്ന് മോചനം നേടിയവരും) ചിത്തത്തെ അടക്കിയവരും ആത്മതത്ത്വത്തെ അറിഞ്ഞവരുമായ ബ്രഹ്മനിഷ്ഠര്‍ക്ക് മോക്ഷം രണ്ടവസ്ഥയിലും (ഇഹത്തിലും പരത്തിലും) നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു.
ഇന്ദ്രിയവിഷയങ്ങളില്‍നിന്നും മനസ്സിനെ പൂര്‍ണ്ണമായി പിന്തിരിപ്പിച്ച് അന്തര്‍മുഖമാക്കി ഏകാഗ്രപ്പെടുത്തിയവര്‍ എല്ലായ്പ്പോഴും ആനന്ദത്തിന്റെ മടിത്തട്ടില്‍ നിദ്രകൊള്ളുന്നു. അവര്‍ ആ അവസ്ഥയില്‍നിന്ന് ഒരിക്കലും ഉണര്‍ന്നെഴുന്നേല്‍ക്കുകയില്ല. ആത്മസാക്ഷാത്ക്കാരം എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടുകൂടിയ അവര്‍ പരബ്രഹ്മമായിത്തീര്‍ന്നുവെന്നറിയുക. അവര്‍ ശരീരത്തിലിരിക്കുമ്പോള്‍ത്തന്നെ എങ്ങനെയാണ് പരബ്രഹ്മാവസ്ഥയിലെത്തിച്ചേര്‍ന്നതെന്നു ചോദിച്ചാല്‍ ചുരുക്കമായി ഞാന്‍ പറയാം.
ഉള്ളില്‍ പരമമായ അറിവിന്റെ നിലനില്പിന് രണ്ടു ഭീഷണികളാണുള്ളതെന്ന് നേരത്തേ സൂചിപ്പിച്ചു. രൂപനിര്‍മാണക്ഷേത്രമായ ജീവനില്‍ ജന്മാന്തരങ്ങളായി ഊറിക്കൂടിയ വാസനകള്‍ സ്ഥൂലശരീരത്തില്‍ അരങ്ങേറ്റുന്ന വൈകാരികങ്ങളായ ഉരുള്‍പൊട്ടലുകള്‍ ഒരുവക. ബാഹ്യലോകത്തുനിന്ന് വരുന്ന പ്രലോഭനങ്ങള്‍ ഉളവാക്കുന്ന വൈകാരികപ്രതികരണങ്ങള്‍ വേറൊരുവക. രണ്ടിനെയും ജയിച്ചാല്‍ എന്നേക്കുമായി മോചനമായി.
ജീവിതാന്ത്യംവരെയും അതിനപ്പുറവും പിന്നെ ബന്ധനമില്ല. ഉത്തമപുരുഷനായ പരമാത്മാവുമായി സാരൂപ്യം സിദ്ധിച്ചതിനാല്‍ ജീവന്‍ എന്ന രൂപനിര്‍മാണക്ഷേത്രം, ശരീരം വീഴുന്നതോടെ, പരമാത്മാവില്‍ വിലയിക്കുന്നു.
(തുടരും......)
No comments:
Post a Comment