ഛാന്ദോഗ്യോപനിഷത്ത്‌ (78)
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസി മഹാകാവ്യവിചാരം
78 ദിവസം
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസി മഹാകാവ്യവിചാരം
78 ദിവസം
പന്ത്രണ്ടാം ഖണ്‌ഡം
മന്ത്രം - ഒന്ന്‌, രണ്ട്‌, മൂന്ന്‌
``ന്യഗ്രോധ ഫലമത ആഹരേതീദം ഭഗവ ഇതി
ഭിന്‌ദ്ധീതി ഭിന്നം ഭഗവ ഇതി കിമ്‌ത്രപശ്യസീതീത്യണ്വ്യ
ഇവേമാധാനാ ഭഗവ ഇത്യാസാമം ഗൈകാംഭിന്‌ദ്ധീതി
ഭിന്നാ ഭഗവ ഇതി കിമത്രപശ്യസീതി ന കിഞ്ചന
ഭഗവ ഇതി.
തംഹോവാച യം വൈസോമൈ്യതമണിമാനം
നനിഭാലയസ ഏതസ്യവൈസോമൈ്യഷോ�ണിമ്‌നഃ
ഏവം മഹാന്‍ ന്യഗ്രോധസ്‌തിഷ്‌ഠതി ശ്രദ്ധസ്വ
സോമ്യേതി.
സയ ഏഷോ�ണിമൈതദാത്മ്യമിദം സര്‍വം
തത്‌സത്യം സ ആത്മാ തത്ത്വമസി ശ്വേതകേതോ ഇതി
ഭൂയ ഏവമാഭഗവാന്‍ വിജ്ഞാപയത്വിതി
തഥാസോമ്യേതിഹോവാച``
അതഃ=ഈ നില്‍ക്കുന്ന പേരാലില്‍നിന്ന്‌; ന്യഗ്രോധഫലം ആഹര ഇതി=ഒരു കായ്‌ പറിച്ചു കൊണ്ടുവരൂ എന്ന്‌ പിതാവു പറഞ്ഞു; ഇദം ഭഗവഃ ഇതി=ഇതാ ഭഗവന്‍ എന്നു മകന്‍ കായ്‌ പറിച്ചു കാണിച്ചു; ഭിന്‌ദ്ധി ഇതി=അതു പിളര്‍ക്കൂ എന്നച്ഛന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു; ഭിന്നം ഭഗവഃ ഇതി=പിളര്‍ന്നു എന്നു മകന്‍ പിളര്‍ന്നു കാണിച്ചു; കിം അത്ര പശ്യസി ഇതി=എന്താണു നീ അതില്‍ കാണുന്നത്‌ എന്നായി പിതാവ്‌; അണ്വ്യഃ ഇവ ഇമാഃ ധാനാഃ ഭഗവഃ ഇതി=അണുക്കള്‍ പോലെ സൂക്ഷ്‌മങ്ങളായ വിത്തുകള്‍ ഭഗവന്‍ എന്നു മകന്‍ അറിയിച്ചു; അംഗ=കുഞ്ഞേ; ആസാം ഏകാഭിന്‌ദ്ധി ഇതി=അവയില്‍ ഒന്നെടുത്തു പിളര്‍ക്കൂ എന്ന്‌ അച്ഛനാവശ്യപ്പെട്ടു; ഭിന്നാ ഭഗവഃ ഇതി=പൊട്ടിച്ചു ഭഗവന്‍ എന്നു മകനറിയിച്ചു; കിം അത്ര പശ്യസി ഇതി=എന്താണു നീ അതിനകത്തു കാണുന്നത്‌ എന്നച്ഛനാരാഞ്ഞു; ന കിഞ്ചന ഭഗവഃ ഇതി=ഒന്നും കാണുന്നില്ല എന്നു മകനറിയിച്ചു.
തംഹ ഉവാച=അവനോടു പിതാവു പറഞ്ഞു; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; യം വൈ ഏതം അണിമാനം=ഏതൊരീ അത്യന്ത സൂക്ഷ്‌മമായ വിത്തിനെയാണോ; ന നിഭാലയസേ=നീ കാണാതിരിക്കുന്നത്‌; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; ഏതസ്യവൈ അണിമ്‌നഃ=ഈ അത്യന്തം സൂക്ഷ്‌മമായ വിത്തില്‍ നിന്നാണ്‌; ഏവം ഏഷഃ മഹാന്‍ ന്യഗ്രോധഃ=ഇപ്രകാരം കാടുപോലെ വളര്‍ന്നുനില്‍ക്കുന്ന വലിയ ഈ പേരാല്‍; തിഷ്‌ഠതി=രൂപംകൊണ്ടത്‌; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; ശ്രദ്ധസ്വ ഇതി=ശ്രദ്ധയോടെ വിചാരം ചെയ്യൂ എന്ന്‌ അച്ഛന്‍ നിര്‍ദേശിച്ചു.
അനന്തരം ഈ ശ്വേതകേതുവിന്‌ ഉദ്ദാലകന്‍ ഒരു പരീക്ഷണം, പ്രാക്‌ടിക്കല്‍ ക്ലാസ്സ്‌ കൊടുക്കുന്നു. ഇതുവരെ തത്വമായിരുന്നു. പ്രാക്‌ടിക്കലായിട്ട്‌ പറഞ്ഞുകൊടുക്കുകയാണ്‌ ഇനി.
അവനോട്‌ പറഞ്ഞു. ``ന്യഗ്രോധ ഫലം ആഹാര ഇതി`` ന്യഗ്രോധഫലം ആലിന്റെ പഴം. ഇപ്പോള്‍ പഴുത്ത്‌ നില്‍ക്കുന്ന സമയമാണ്‌. ഇപ്പോള്‍ പോയാല്‍ കിട്ടും, രണ്ട്‌ തരത്തിലുള്ള ആലുണ്ട്‌. ഒന്ന്‌ അരയാലും ഒന്ന്‌ പേരാലും. രണ്ടിനും ഈ പഴമുണ്ട്‌. കൃഷ്‌ണന്‍ അരയാലിലയിലാണ്‌ ശയിച്ചത്‌. അതിന്റെ പഴം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? ചെറുത്‌. വളരെ ചെറിയ പഴമാണ്‌.
അവനോട്‌ പറഞ്ഞു. ``ഒരു പഴം എടുത്ത്‌ വാ കുട്ടി'' എന്ന്‌. ഈ അരയാലിന്റെ ഒരു ഫലത്തെ കൊണ്ടുവരുവാന്‍ പറഞ്ഞു. ``ആഹര ഇതി`` അതിനെ എടുത്തുകൊണ്ടുവരൂ. ശേഖരിച്ചുവരൂ. ``ഇദം ഭഗവഃ ഇതി`` ഇതാ ഭഗവന്‍. അച്ഛാ, ഇതാ. അച്ഛാ എന്നല്ല ഭഗവന്‍ എന്നാണ്‌. അവിടെ അച്ഛന്‍ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഗുരുവാണ്‌. ഭഗവന്‍, ഇതാ കൊണ്ടുവന്നു. അവനോട്‌ പറഞ്ഞു. ``ഭിന്‌ദ്ധി ഇതി ഭിന്‌ദ്ധി`` അതിനെ ഛേദിക്കൂ. മുറിക്കൂ കുട്ടി അതിനെ. ``ഭിന്നം ഭഗവഃ ഇതി``. അച്ഛാ ഞാനിതാ മുറിച്ചു. കിം അത്ര പശ്യസി എന്ത്‌ അവിടെ കാണുന്നു. ഭാവനകൊണ്ട്‌ മുറിക്കൂ നിങ്ങള്‍. ഇല്ലെങ്കില്‍ ഇതൊന്ന്‌ ചെയ്‌തുനോക്കൂ. ഇതൊന്ന്‌ ബോധിക്കാന്‍ വേണ്ടി ചെയ്യണം. മുറിച്ചു. എന്താണ്‌ കാണുന്നത്‌ അവിടെ? അവിടെ ഞാന്‍ കാണുന്നു. ``അണ്യഃ ഇവ ഇമാഃ ധാനാഃ ഭഗവഃ ഇതി`` അച്ഛാ, ചെറിയ ചെറിയ അരിപോലുള്ള കുറേ വിത്തുകള്‍ ഞാന്‍ കാണുന്നു. ശരി. അതില്‍നിന്ന്‌ ``ഏകാഭിന്‌ദ്ധി ഇതി`` അതില്‍നിന്ന്‌ ഒന്നിനെയെടുക്കൂ മോനെ. എന്നിട്ട്‌ മുറിക്കൂ. അതിനെയിങ്ങോട്ട്‌ എടുക്കണമെങ്കിലോ ഒരു സൂചിയോ അങ്ങനെയെന്തെങ്കിലും വേണം. എന്നാല്‍ കിട്ടും കുറച്ച്‌ മജ്ജയൊക്കെയായിട്ട്‌ ഒരു പശപോലെയുള്ള വസ്‌തു. അതില്‍നിന്ന്‌ ഒന്നിനെയിങ്ങോട്ട്‌ എടുക്കൂ. എന്നിട്ടാണ്‌ ഒന്നിനെ മുറിക്കാന്‍ പറഞ്ഞത്‌. മനസ്സുകൊണ്ടൊന്ന്‌ മുറിച്ചുനോക്കൂ. മുറിച്ചു. എന്നിട്ട്‌ അവനോട്‌ ചോദിച്ചു. കുട്ടി, കുഞ്ഞേ, അംഗാ ``ആസാം ഏകാഭിന്‌ദ്ധി ഇതി`` ഒന്നിനെയെടുത്ത്‌ മുറിക്കൂ. ``ഭിന്നം ഭഗവഃ ഇതി`` ഞാനിതാമുറിച്ചു. ``കിം അത്ര പശ്യസി ഇതി`` നീ അവിടെ എന്താ കാണുന്നത്‌. ``ന കിഞ്ചന ഭഗവഃ ഇതി`` അച്ഛാ ഞാനിപ്പോള്‍ ഒന്നും കാണുന്നില്ല. അവന്റെ നേത്രങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഒന്നും പിടികിട്ടുന്നില്ല.
മന്ത്രം - ഒന്ന്‌, രണ്ട്‌, മൂന്ന്‌
``ന്യഗ്രോധ ഫലമത ആഹരേതീദം ഭഗവ ഇതി
ഭിന്‌ദ്ധീതി ഭിന്നം ഭഗവ ഇതി കിമ്‌ത്രപശ്യസീതീത്യണ്വ്യ
ഇവേമാധാനാ ഭഗവ ഇത്യാസാമം ഗൈകാംഭിന്‌ദ്ധീതി
ഭിന്നാ ഭഗവ ഇതി കിമത്രപശ്യസീതി ന കിഞ്ചന
ഭഗവ ഇതി.
തംഹോവാച യം വൈസോമൈ്യതമണിമാനം
നനിഭാലയസ ഏതസ്യവൈസോമൈ്യഷോ�ണിമ്‌നഃ
ഏവം മഹാന്‍ ന്യഗ്രോധസ്‌തിഷ്‌ഠതി ശ്രദ്ധസ്വ
സോമ്യേതി.
സയ ഏഷോ�ണിമൈതദാത്മ്യമിദം സര്‍വം
തത്‌സത്യം സ ആത്മാ തത്ത്വമസി ശ്വേതകേതോ ഇതി
ഭൂയ ഏവമാഭഗവാന്‍ വിജ്ഞാപയത്വിതി
തഥാസോമ്യേതിഹോവാച``
അതഃ=ഈ നില്‍ക്കുന്ന പേരാലില്‍നിന്ന്‌; ന്യഗ്രോധഫലം ആഹര ഇതി=ഒരു കായ്‌ പറിച്ചു കൊണ്ടുവരൂ എന്ന്‌ പിതാവു പറഞ്ഞു; ഇദം ഭഗവഃ ഇതി=ഇതാ ഭഗവന്‍ എന്നു മകന്‍ കായ്‌ പറിച്ചു കാണിച്ചു; ഭിന്‌ദ്ധി ഇതി=അതു പിളര്‍ക്കൂ എന്നച്ഛന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു; ഭിന്നം ഭഗവഃ ഇതി=പിളര്‍ന്നു എന്നു മകന്‍ പിളര്‍ന്നു കാണിച്ചു; കിം അത്ര പശ്യസി ഇതി=എന്താണു നീ അതില്‍ കാണുന്നത്‌ എന്നായി പിതാവ്‌; അണ്വ്യഃ ഇവ ഇമാഃ ധാനാഃ ഭഗവഃ ഇതി=അണുക്കള്‍ പോലെ സൂക്ഷ്‌മങ്ങളായ വിത്തുകള്‍ ഭഗവന്‍ എന്നു മകന്‍ അറിയിച്ചു; അംഗ=കുഞ്ഞേ; ആസാം ഏകാഭിന്‌ദ്ധി ഇതി=അവയില്‍ ഒന്നെടുത്തു പിളര്‍ക്കൂ എന്ന്‌ അച്ഛനാവശ്യപ്പെട്ടു; ഭിന്നാ ഭഗവഃ ഇതി=പൊട്ടിച്ചു ഭഗവന്‍ എന്നു മകനറിയിച്ചു; കിം അത്ര പശ്യസി ഇതി=എന്താണു നീ അതിനകത്തു കാണുന്നത്‌ എന്നച്ഛനാരാഞ്ഞു; ന കിഞ്ചന ഭഗവഃ ഇതി=ഒന്നും കാണുന്നില്ല എന്നു മകനറിയിച്ചു.
തംഹ ഉവാച=അവനോടു പിതാവു പറഞ്ഞു; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; യം വൈ ഏതം അണിമാനം=ഏതൊരീ അത്യന്ത സൂക്ഷ്‌മമായ വിത്തിനെയാണോ; ന നിഭാലയസേ=നീ കാണാതിരിക്കുന്നത്‌; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; ഏതസ്യവൈ അണിമ്‌നഃ=ഈ അത്യന്തം സൂക്ഷ്‌മമായ വിത്തില്‍ നിന്നാണ്‌; ഏവം ഏഷഃ മഹാന്‍ ന്യഗ്രോധഃ=ഇപ്രകാരം കാടുപോലെ വളര്‍ന്നുനില്‍ക്കുന്ന വലിയ ഈ പേരാല്‍; തിഷ്‌ഠതി=രൂപംകൊണ്ടത്‌; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; ശ്രദ്ധസ്വ ഇതി=ശ്രദ്ധയോടെ വിചാരം ചെയ്യൂ എന്ന്‌ അച്ഛന്‍ നിര്‍ദേശിച്ചു.
അനന്തരം ഈ ശ്വേതകേതുവിന്‌ ഉദ്ദാലകന്‍ ഒരു പരീക്ഷണം, പ്രാക്‌ടിക്കല്‍ ക്ലാസ്സ്‌ കൊടുക്കുന്നു. ഇതുവരെ തത്വമായിരുന്നു. പ്രാക്‌ടിക്കലായിട്ട്‌ പറഞ്ഞുകൊടുക്കുകയാണ്‌ ഇനി.
അവനോട്‌ പറഞ്ഞു. ``ന്യഗ്രോധ ഫലം ആഹാര ഇതി`` ന്യഗ്രോധഫലം ആലിന്റെ പഴം. ഇപ്പോള്‍ പഴുത്ത്‌ നില്‍ക്കുന്ന സമയമാണ്‌. ഇപ്പോള്‍ പോയാല്‍ കിട്ടും, രണ്ട്‌ തരത്തിലുള്ള ആലുണ്ട്‌. ഒന്ന്‌ അരയാലും ഒന്ന്‌ പേരാലും. രണ്ടിനും ഈ പഴമുണ്ട്‌. കൃഷ്‌ണന്‍ അരയാലിലയിലാണ്‌ ശയിച്ചത്‌. അതിന്റെ പഴം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? ചെറുത്‌. വളരെ ചെറിയ പഴമാണ്‌.
അവനോട്‌ പറഞ്ഞു. ``ഒരു പഴം എടുത്ത്‌ വാ കുട്ടി'' എന്ന്‌. ഈ അരയാലിന്റെ ഒരു ഫലത്തെ കൊണ്ടുവരുവാന്‍ പറഞ്ഞു. ``ആഹര ഇതി`` അതിനെ എടുത്തുകൊണ്ടുവരൂ. ശേഖരിച്ചുവരൂ. ``ഇദം ഭഗവഃ ഇതി`` ഇതാ ഭഗവന്‍. അച്ഛാ, ഇതാ. അച്ഛാ എന്നല്ല ഭഗവന്‍ എന്നാണ്‌. അവിടെ അച്ഛന്‍ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഗുരുവാണ്‌. ഭഗവന്‍, ഇതാ കൊണ്ടുവന്നു. അവനോട്‌ പറഞ്ഞു. ``ഭിന്‌ദ്ധി ഇതി ഭിന്‌ദ്ധി`` അതിനെ ഛേദിക്കൂ. മുറിക്കൂ കുട്ടി അതിനെ. ``ഭിന്നം ഭഗവഃ ഇതി``. അച്ഛാ ഞാനിതാ മുറിച്ചു. കിം അത്ര പശ്യസി എന്ത്‌ അവിടെ കാണുന്നു. ഭാവനകൊണ്ട്‌ മുറിക്കൂ നിങ്ങള്‍. ഇല്ലെങ്കില്‍ ഇതൊന്ന്‌ ചെയ്‌തുനോക്കൂ. ഇതൊന്ന്‌ ബോധിക്കാന്‍ വേണ്ടി ചെയ്യണം. മുറിച്ചു. എന്താണ്‌ കാണുന്നത്‌ അവിടെ? അവിടെ ഞാന്‍ കാണുന്നു. ``അണ്യഃ ഇവ ഇമാഃ ധാനാഃ ഭഗവഃ ഇതി`` അച്ഛാ, ചെറിയ ചെറിയ അരിപോലുള്ള കുറേ വിത്തുകള്‍ ഞാന്‍ കാണുന്നു. ശരി. അതില്‍നിന്ന്‌ ``ഏകാഭിന്‌ദ്ധി ഇതി`` അതില്‍നിന്ന്‌ ഒന്നിനെയെടുക്കൂ മോനെ. എന്നിട്ട്‌ മുറിക്കൂ. അതിനെയിങ്ങോട്ട്‌ എടുക്കണമെങ്കിലോ ഒരു സൂചിയോ അങ്ങനെയെന്തെങ്കിലും വേണം. എന്നാല്‍ കിട്ടും കുറച്ച്‌ മജ്ജയൊക്കെയായിട്ട്‌ ഒരു പശപോലെയുള്ള വസ്‌തു. അതില്‍നിന്ന്‌ ഒന്നിനെയിങ്ങോട്ട്‌ എടുക്കൂ. എന്നിട്ടാണ്‌ ഒന്നിനെ മുറിക്കാന്‍ പറഞ്ഞത്‌. മനസ്സുകൊണ്ടൊന്ന്‌ മുറിച്ചുനോക്കൂ. മുറിച്ചു. എന്നിട്ട്‌ അവനോട്‌ ചോദിച്ചു. കുട്ടി, കുഞ്ഞേ, അംഗാ ``ആസാം ഏകാഭിന്‌ദ്ധി ഇതി`` ഒന്നിനെയെടുത്ത്‌ മുറിക്കൂ. ``ഭിന്നം ഭഗവഃ ഇതി`` ഞാനിതാമുറിച്ചു. ``കിം അത്ര പശ്യസി ഇതി`` നീ അവിടെ എന്താ കാണുന്നത്‌. ``ന കിഞ്ചന ഭഗവഃ ഇതി`` അച്ഛാ ഞാനിപ്പോള്‍ ഒന്നും കാണുന്നില്ല. അവന്റെ നേത്രങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഒന്നും പിടികിട്ടുന്നില്ല.
(തുടരും...)
No comments:
Post a Comment