ശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീത-അദ്ധ്യായം-7 ജ്ഞാനവിജ്ഞാനയോഗം-ശ്ളോകം 6
ഏതദ്യോനീനി ഭൂതാനി
സര്‍വ്വാണീത്യുപധാരയ
അഹം കൃത്സ്നസ്യ ജഗതഃ
പ്രഭവഃ പ്രളയസ്തഥാ.
ഏതദ്യോനീനി ഭൂതാനി
സര്‍വ്വാണീത്യുപധാരയ
അഹം കൃത്സ്നസ്യ ജഗതഃ
പ്രഭവഃ പ്രളയസ്തഥാ.
സ്ഥാവരജംഗമാത്മകങ്ങളായിരിക്കുന്ന എല്ലാ പ്രപഞ്ചഘടകങ്ങളും ഈ രണ്ടുവക പ്രകൃതികളും കൂടിക്കലര്‍ന്ന് ഉണ്ടായവയാകുന്നു. ഈ രണ്ടു പ്രകൃതികള്‍ മൂലമായി സര്‍വ്വജ്ഞനായും ഈശ്വരനായുമിരിക്കുന്ന ഞാന്‍ സകല ജഗത്തിന്‍റേയും ഉത്ഭവസ്ഥാനവും ലയസ്ഥാനവും ആണെന്നറിഞ്ഞാലും.
സൂഷ്മപ്രകൃതി സ്ഥൂലപ്രകൃതിയുമായി സംയോജിക്കുമ്പോള്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്ന വസ്തുക്കള്‍ അനന്തമാണ്. അങ്ങനെയാണ് നാല് ഇനത്തില്‍പ്പെട്ട ജീവജാലങ്ങള്‍ ഭൂമിയിലുണ്ടാകുന്നത്. മൂല്യത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ തല്യമാണെങ്കിലും ഈ ജീവികളൊയൊക്കെ വേര്‍തിരിച്ചിരിക്കുന്നത് വ്യത്യസ്തമായിട്ടാണ്. ഈ വര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ മൊത്തം എണ്‍പത്തിനാലുലക്ഷത്തോളം വരും. കൂടാതെ പ്രധാന വര്‍ഗ്ഗങ്ങളുടെ ഉപവര്‍ഗ്ഗങ്ങളായി വേറെയും അനവധിയുണ്ട്. ഇവയെല്ലാംകൂടി വായുമണ്ഡലം നിറഞ്ഞു കവിയുന്നു. ഖജനാവില്‍ നാണയങ്ങള്‍ നിറയ്ക്കുന്നതുപോലെ ഉല്‍പത്തിയുടെ ഗര്‍ഭഗൃഹത്തില്‍ ഈ ജീവജാലങ്ങള്‍ കുമിഞ്ഞുകൂടുന്നു. ഇപ്രകാരം പ്രകൃതി പഞ്ചഭൂതങ്ങളില്‍ നിന്ന് എണ്ണമറ്റവിധം ജീവജാലങ്ങളാകുന്ന നാണയങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ദിവ്യമായ പ്രകൃതിക്കല്ലാതെ മറ്റാര്‍ക്കും അതിന്റെ എണ്ണം തിട്ടപ്പെടുത്താന്‍ സാധ്യമല്ല. ഈ നാണയങ്ങളെ പരിശോധിച്ചശേഷം പ്രകൃതി അവയെ ഗുണീഭവിപ്പിക്കുകയും വീണ്ടും ഉരുക്കുകയും അങ്ങനെ ഓരോ വ്യക്തിയുടേയും കര്‍മ്മത്തിനനുസൃതമായി അവയെ പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അപ്പോള്‍ അവ നന്മയുടേയും തിന്മയുടേയും സല്‍ക്കര്‍മ്മങ്ങളുടേയും ദുഷ്കര്‍മ്മങ്ങളുടേയും വ്യാപാരത്തില്‍ വ്യാപരിക്കുന്നു.
ഈ അലങ്കാരം ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടു ഞാന്‍ നേരിട്ടു കാര്യം പറയാം. വിവിധരൂപവും നാമവുമുള്ള ഈ പ്രപഞ്ച സൃഷ്ടികളെ മുഴുവന്‍ നിരത്തിയിരിക്കുന്നത് പ്രകൃതിയാണ്. പ്രകൃതി എന്റെ നിഴലല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല. അങ്ങനെ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആരംഭവും മധ്യവും അവസാനവും ഞാന്‍ തന്നെയാണെന്നറിയുക.
സൂഷ്മപ്രകൃതി സ്ഥൂലപ്രകൃതിയുമായി സംയോജിക്കുമ്പോള്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്ന വസ്തുക്കള്‍ അനന്തമാണ്. അങ്ങനെയാണ് നാല് ഇനത്തില്‍പ്പെട്ട ജീവജാലങ്ങള്‍ ഭൂമിയിലുണ്ടാകുന്നത്. മൂല്യത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ തല്യമാണെങ്കിലും ഈ ജീവികളൊയൊക്കെ വേര്‍തിരിച്ചിരിക്കുന്നത് വ്യത്യസ്തമായിട്ടാണ്. ഈ വര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ മൊത്തം എണ്‍പത്തിനാലുലക്ഷത്തോളം വരും. കൂടാതെ പ്രധാന വര്‍ഗ്ഗങ്ങളുടെ ഉപവര്‍ഗ്ഗങ്ങളായി വേറെയും അനവധിയുണ്ട്. ഇവയെല്ലാംകൂടി വായുമണ്ഡലം നിറഞ്ഞു കവിയുന്നു. ഖജനാവില്‍ നാണയങ്ങള്‍ നിറയ്ക്കുന്നതുപോലെ ഉല്‍പത്തിയുടെ ഗര്‍ഭഗൃഹത്തില്‍ ഈ ജീവജാലങ്ങള്‍ കുമിഞ്ഞുകൂടുന്നു. ഇപ്രകാരം പ്രകൃതി പഞ്ചഭൂതങ്ങളില്‍ നിന്ന് എണ്ണമറ്റവിധം ജീവജാലങ്ങളാകുന്ന നാണയങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ദിവ്യമായ പ്രകൃതിക്കല്ലാതെ മറ്റാര്‍ക്കും അതിന്റെ എണ്ണം തിട്ടപ്പെടുത്താന്‍ സാധ്യമല്ല. ഈ നാണയങ്ങളെ പരിശോധിച്ചശേഷം പ്രകൃതി അവയെ ഗുണീഭവിപ്പിക്കുകയും വീണ്ടും ഉരുക്കുകയും അങ്ങനെ ഓരോ വ്യക്തിയുടേയും കര്‍മ്മത്തിനനുസൃതമായി അവയെ പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അപ്പോള്‍ അവ നന്മയുടേയും തിന്മയുടേയും സല്‍ക്കര്‍മ്മങ്ങളുടേയും ദുഷ്കര്‍മ്മങ്ങളുടേയും വ്യാപാരത്തില്‍ വ്യാപരിക്കുന്നു.
ഈ അലങ്കാരം ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടു ഞാന്‍ നേരിട്ടു കാര്യം പറയാം. വിവിധരൂപവും നാമവുമുള്ള ഈ പ്രപഞ്ച സൃഷ്ടികളെ മുഴുവന്‍ നിരത്തിയിരിക്കുന്നത് പ്രകൃതിയാണ്. പ്രകൃതി എന്റെ നിഴലല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല. അങ്ങനെ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആരംഭവും മധ്യവും അവസാനവും ഞാന്‍ തന്നെയാണെന്നറിയുക.
പരംപൊരുളിന്റെ ഭാവഭേദമായ അക്ഷരമെന്ന അവ്യക്തമാധ്യമത്തില്‍ പരംപൊരുള്‍തന്നെ നടത്തുന്ന ബീജാവാപത്തില്‍നിന്ന് ചരാചരങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുന്നതിനാല്‍ എല്ലാറ്റിന്റെയും ഉത്പത്തിയുടെ അടിസ്ഥാനകാരണം പുരുഷോത്തമന്‍തന്നെ. പര അഥവാ അക്ഷരം എന്ന ഭാവഭേദത്തിന് അഭാവം വരുമ്പോള്‍ (പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഒരു സ്പന്ദനത്തിന്റെ സമാപനത്തില്‍) പരയുടെ ഉത്പന്നങ്ങളായ ചരാചരങ്ങളെല്ലാതും, അപരാപ്രകൃതിതന്നെയും, പുരുഷോത്തമനില്‍ ലയിക്കുന്നതിനാല്‍ എല്ലാത്തിന്റെയും നാശകാരണവും പുരുഷോത്തമന്‍തന്നെ. ഇടവേളയില്‍ ചരാചരങ്ങളുടെ ജനനമരണങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള നിരന്തരപരിണാമത്തിനു കാരണവും മറ്റൊന്നല്ല.
പരംപൊരുള്‍ അഥവാ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനശക്തി എന്നത് ഏകീകൃതബലമാണ്. അക്ഷരം എന്ന ഭാവത്തിന്റെ പിറവിയോടെ അത് അനേകം ബലങ്ങളായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. അക്ഷരം എന്ന മാധ്യമത്തിന്റെ പ്രകൃതം അറിഞ്ഞാലേ ഈ ബലബഹുസ്വരതയ്ക്ക് വിശദീകരണം ലഭിക്കൂ. അക്ഷരം എന്നൊരു സര്‍വവ്യാപിയായ മാധ്യമം ഉണ്ടെന്ന വസ്തുത സയന്‍സിന് ഇപ്പോഴും ബോധ്യമായിട്ടില്ല. (സയന്‍സിന് സ്‌പെയ്‌സ് 'ശൂന്യ'മാണ്, മാറ്ററും സ്‌പെയ്‌സും വെവ്വേറെയാണ്, പ്രപഞ്ചമെന്നാല്‍ അതിലെ മാറ്റര്‍ മാത്രമാണ്.) അതിനാലാണ് സയന്‍സിന് ബലങ്ങളുടെ ഏകീകരണം സാധിക്കാത്തത്.
എല്ലാ ചരാചരങ്ങളിലും ജഡമായിരിക്കുന്നതും ജീവനായി ഉള്ളതും പരംപൊരുളാണ്. ഇന്ദ്രിയമനോബുദ്ധികളുടെ പ്രവര്‍ത്തന ഊര്‍ജവും പരംപൊരുള്‍തന്നെ. അതിനാലാണ് ഇവയെല്ലാം ശ്രേഷ്ഠങ്ങളെന്ന് പറയുന്നത് ('ഇന്ദ്രിയാണി പരാണ്യാഹുരിന്ദ്രിയേഭ്യഃ പരം മനഃ' -3. 42). പക്ഷേ, മനസ്സിനെക്കാള്‍ ശ്രേഷ്ഠമായ ബുദ്ധിയെക്കാളും ശ്രേഷ്ഠമാണ് ജീവന്‍. അതാണ് പരമശ്രേഷ്ഠം.
(തുടരും..)
പരംപൊരുള്‍ അഥവാ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനശക്തി എന്നത് ഏകീകൃതബലമാണ്. അക്ഷരം എന്ന ഭാവത്തിന്റെ പിറവിയോടെ അത് അനേകം ബലങ്ങളായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. അക്ഷരം എന്ന മാധ്യമത്തിന്റെ പ്രകൃതം അറിഞ്ഞാലേ ഈ ബലബഹുസ്വരതയ്ക്ക് വിശദീകരണം ലഭിക്കൂ. അക്ഷരം എന്നൊരു സര്‍വവ്യാപിയായ മാധ്യമം ഉണ്ടെന്ന വസ്തുത സയന്‍സിന് ഇപ്പോഴും ബോധ്യമായിട്ടില്ല. (സയന്‍സിന് സ്‌പെയ്‌സ് 'ശൂന്യ'മാണ്, മാറ്ററും സ്‌പെയ്‌സും വെവ്വേറെയാണ്, പ്രപഞ്ചമെന്നാല്‍ അതിലെ മാറ്റര്‍ മാത്രമാണ്.) അതിനാലാണ് സയന്‍സിന് ബലങ്ങളുടെ ഏകീകരണം സാധിക്കാത്തത്.
എല്ലാ ചരാചരങ്ങളിലും ജഡമായിരിക്കുന്നതും ജീവനായി ഉള്ളതും പരംപൊരുളാണ്. ഇന്ദ്രിയമനോബുദ്ധികളുടെ പ്രവര്‍ത്തന ഊര്‍ജവും പരംപൊരുള്‍തന്നെ. അതിനാലാണ് ഇവയെല്ലാം ശ്രേഷ്ഠങ്ങളെന്ന് പറയുന്നത് ('ഇന്ദ്രിയാണി പരാണ്യാഹുരിന്ദ്രിയേഭ്യഃ പരം മനഃ' -3. 42). പക്ഷേ, മനസ്സിനെക്കാള്‍ ശ്രേഷ്ഠമായ ബുദ്ധിയെക്കാളും ശ്രേഷ്ഠമാണ് ജീവന്‍. അതാണ് പരമശ്രേഷ്ഠം.
(തുടരും..)
No comments:
Post a Comment