ഛാന്ദോഗ്യോപനിഷത്ത് (65)
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസി മഹാകാവ്യവിചാരം
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസി മഹാകാവ്യവിചാരം
മന്ത്രം - ആറ്
``തസ്യക്വമൂലംസ്യാദന്യത്രാദ് ഭ്യോ�ദ്ഭിഃ
സോമ്യശുംഗേന തേജോമൂലമന്വിച്ഛ
തേജസാസോമ്യശുംഗേന സന്മൂലമന്വിച്ഛ സന്മൂലാഃ
സോമ്യേമാഃ സര്വാഃ പ്രജാഃ
സദായതനാഃ സത് പതിഷ്ഠാ യഥാനുഖലു
സോമ്യേമാസ്തിസ്രോദേവതാഃ പുരുഷം പ്രാപ്യ ത്രിവൃത്
ത്രിവൃദേകൈകാ ഭവതി തദുക്തം പുരസ്താദേവ
ഭവത്യസ്യസോമ്യ പുരുഷസ്യ പ്രയതോവാങ്മനസി
സംപദ്യതേ മനഃ പ്രാണേ പ്രാണസ്തേജസി
തേജഃ പരസ്യാം ദേവതായാം``.
തസ്യ=ആ ദേഹത്തിന്; അദ്ഭ്യഃ അന്യത്ര=ജലമല്ലാതെ വേറെ; ക്വമൂലം സ്യാത്=എന്തുകാരണമുണ്ടാകാനാണ്; അദ്ഭിഃ ശുംഗേന സോമ്യ=ജലമെന്ന കാര്യത്തിലൂടെ കുഞ്ഞേ; തേജോ മൂലം അന്വിച്ഛ=തേജസ്സെന്ന കാരണം കണ്ടെത്തൂ; തേജസാ ശുംഗേന സോമ്യ=തേജസ്സെന്നകാര്യത്തിലൂടെ കുഞ്ഞേ; സത്മൂലം അന്വിച്ഛ= ബോധസത്തയെന്ന കാരണം കണ്ടെത്തൂ; സോമ്യ= കുഞ്ഞേ; ഇമാഃ പ്രജാഃ സര്വാഃ=ഈ പ്രപഞ്ചഘടകങ്ങളെല്ലാം; സന്മൂലാഃ=ബോധസത്തയെന്ന കാരണത്തോടു കൂടിയവയാണ്; സദായതനാഃ=ബോധത്തില് നിലനില്ക്കുന്നവയാണ്; സത്പ്രതിഷ്ഠാഃ=ബോധത്തില് തിരിച്ചു ലയിക്കുന്നവയാണ്; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; യഥാനുഖലു=എപ്രകാരമാണോ; ഇമാഃ തിസ്രഃ ദേവതാഃ=ഈ മൂന്നു തേജോബന്ന ദേവതമാരും; പുരുഷം പ്രാപ്യ=ബോധപുരുഷനില് രൂപംകൊണ്ടിട്ട്; ഏകൈകാ ത്രിവൃത് ത്രിവൃത് ഭവതി=ഓരോന്നും മൂന്നും മൂന്നും കൂടിചേര്ന്നതായി ഭവിക്കുന്നത്; പുരസ്താത് ഏവതുക്തം ഭവതി=അതുനേരത്തെ തന്നെ വിവരിച്ചുവല്ലോ; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; പ്രയതസ്യ അസ്യ പുരുഷസ്യ=ദേഹം വിട്ടുപോകുന്ന ഈ പുരുഷന്; വാക് മനസി സംപദ്യതേ=വാഗിന്ദ്രിയ വ്യാപാരം മനസ്സില് ലയിക്കുന്നു; മനഃപ്രാണേ=മനോവ്യാപാരം പ്രാണനില് ലയിക്കുന്നു; പ്രാണഃതേജസി=പ്രാണവ്യാപാരം തേജസ്സില് ലയിക്കുന്നു; തേജഃ പരസ്യാം ദേവതായാം=തേജസ്സു പരമകാരണമായ ബോധത്തില് ലയിക്കുന്നു.
``തസ്യ ക്വമൂലം സ്യാത് അദ്ഭ്യഃ അന്യത്ര``
ഈ ശരീരത്തിന്, നമ്മുടെയൊക്കെ ദേഹത്തിന്, ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ എല്ലാ ശരീരത്തിനും ജലമല്ലാതെ മറ്റെന്തെങ്കിലും എന്തു കാരണമുണ്ടാകാനാണ്? ജലത്തില്നിന്നാണ് ഇത് ആവിര്ഭവിച്ചത് എന്ന് ഉപനിഷത്ത് സ്പഷ്ടമായി നിസ്സംശയം, ഒരു സംശയത്തിനും ഇട നല്കാതെ, ആവര്ത്തിച്ചാവര്ത്തിച്ചാവര്ത്തിച്ച് പറയുന്നു. ജലമാണ് ഇതിന് കാരണമായിത്തീര്ന്നത്.
``അദ്ഭിഃ ശുംഗേന സോമ്യ`` എന്നാല് അതിനെ കാര്യമായി കണ്ട് ജലമെന്ന കാര്യത്തിലൂടെ ``തേജോമൂലം അന്വിച്ഛ`` തേജസ്സെന്ന അതിന്റെ കാരണത്തെ കണ്ടെത്തൂ. തേജസാശുംഗേന സോമ്യാ തേജസ്സെന്ന കാര്യത്തിലൂടെ സത്മൂലം അന്വിച്ഛ ബോധസത്തയെ, ആത്മാവിനെ, സത്തിനെ കണ്ടെത്തൂ. ``സോമ്യാ`` കുട്ടീ ``ഇമാം പ്രജാഃ സര്വാ`` ഈ കാണുന്ന എന്തൊക്കെ ഉത്പന്നമായിട്ടുണ്ടോ ``പ്രജ`` എന്നാല് ``പ്രകര്ഷേണ ജായതേ ഇതി പ്രജാ`` ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതെല്ലാം പ്രജകളാണ്. അതെല്ലാം തന്നെ ``സത്മൂലാഃ`` ആ ബോധസത്തയോടു കൂടിയിട്ടുള്ളതാണ്. അതില്നിന്ന് ഉത്പന്നമായതാണ്. ``സദായതനാഃ`` അതിലാണിതൊക്കെ നിലനില്ക്കുന്നത്. ``സത് പ്രതിഷ്ഠാ`` അതിലാണിതൊക്കെ പ്രതിഷ്ഠിതമായിരിക്കുന്നത്. അതിലുണ്ടായി, അതില് നിലനിന്ന്, അതിലേക്ക് വിലയിക്കുന്നതാണ് ഇതെല്ലാം.
``സോമ്യ`` കുട്ടി ``യഥാനുഖലു`` എപ്രകാരമാണോ ``ഇമാം തിസ്രാദേവതാഃ`` ഈ മൂന്ന് ദേവതമാരും ``ഏകൈകാം ത്രിവൃത് ത്രിവൃത് ഭവതി`` മുമ്മൂന്നായി തീര്ന്ന്, ത്രിവൃത്കരണത്തെക്കുറിച്ച് ``പുരസ്താദേവ തദുക്തം ഭവതി`` നിനക്ക് ഞാന് മുമ്പേ പറഞ്ഞുതന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ. ത്രിവൃത്കരണം എങ്ങനെയാണ് നമ്മില് സംഭവിച്ചത് എന്നതിനെകുറിച്ച് ``സോമ്യ``, കുട്ടി, പറയാം. നിനക്ക് ഞാന് പറഞ്ഞുതരാം.
``തസ്യക്വമൂലംസ്യാദന്യത്രാദ് ഭ്യോ�ദ്ഭിഃ
സോമ്യശുംഗേന തേജോമൂലമന്വിച്ഛ
തേജസാസോമ്യശുംഗേന സന്മൂലമന്വിച്ഛ സന്മൂലാഃ
സോമ്യേമാഃ സര്വാഃ പ്രജാഃ
സദായതനാഃ സത് പതിഷ്ഠാ യഥാനുഖലു
സോമ്യേമാസ്തിസ്രോദേവതാഃ പുരുഷം പ്രാപ്യ ത്രിവൃത്
ത്രിവൃദേകൈകാ ഭവതി തദുക്തം പുരസ്താദേവ
ഭവത്യസ്യസോമ്യ പുരുഷസ്യ പ്രയതോവാങ്മനസി
സംപദ്യതേ മനഃ പ്രാണേ പ്രാണസ്തേജസി
തേജഃ പരസ്യാം ദേവതായാം``.
തസ്യ=ആ ദേഹത്തിന്; അദ്ഭ്യഃ അന്യത്ര=ജലമല്ലാതെ വേറെ; ക്വമൂലം സ്യാത്=എന്തുകാരണമുണ്ടാകാനാണ്; അദ്ഭിഃ ശുംഗേന സോമ്യ=ജലമെന്ന കാര്യത്തിലൂടെ കുഞ്ഞേ; തേജോ മൂലം അന്വിച്ഛ=തേജസ്സെന്ന കാരണം കണ്ടെത്തൂ; തേജസാ ശുംഗേന സോമ്യ=തേജസ്സെന്നകാര്യത്തിലൂടെ കുഞ്ഞേ; സത്മൂലം അന്വിച്ഛ= ബോധസത്തയെന്ന കാരണം കണ്ടെത്തൂ; സോമ്യ= കുഞ്ഞേ; ഇമാഃ പ്രജാഃ സര്വാഃ=ഈ പ്രപഞ്ചഘടകങ്ങളെല്ലാം; സന്മൂലാഃ=ബോധസത്തയെന്ന കാരണത്തോടു കൂടിയവയാണ്; സദായതനാഃ=ബോധത്തില് നിലനില്ക്കുന്നവയാണ്; സത്പ്രതിഷ്ഠാഃ=ബോധത്തില് തിരിച്ചു ലയിക്കുന്നവയാണ്; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; യഥാനുഖലു=എപ്രകാരമാണോ; ഇമാഃ തിസ്രഃ ദേവതാഃ=ഈ മൂന്നു തേജോബന്ന ദേവതമാരും; പുരുഷം പ്രാപ്യ=ബോധപുരുഷനില് രൂപംകൊണ്ടിട്ട്; ഏകൈകാ ത്രിവൃത് ത്രിവൃത് ഭവതി=ഓരോന്നും മൂന്നും മൂന്നും കൂടിചേര്ന്നതായി ഭവിക്കുന്നത്; പുരസ്താത് ഏവതുക്തം ഭവതി=അതുനേരത്തെ തന്നെ വിവരിച്ചുവല്ലോ; സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; പ്രയതസ്യ അസ്യ പുരുഷസ്യ=ദേഹം വിട്ടുപോകുന്ന ഈ പുരുഷന്; വാക് മനസി സംപദ്യതേ=വാഗിന്ദ്രിയ വ്യാപാരം മനസ്സില് ലയിക്കുന്നു; മനഃപ്രാണേ=മനോവ്യാപാരം പ്രാണനില് ലയിക്കുന്നു; പ്രാണഃതേജസി=പ്രാണവ്യാപാരം തേജസ്സില് ലയിക്കുന്നു; തേജഃ പരസ്യാം ദേവതായാം=തേജസ്സു പരമകാരണമായ ബോധത്തില് ലയിക്കുന്നു.
``തസ്യ ക്വമൂലം സ്യാത് അദ്ഭ്യഃ അന്യത്ര``
ഈ ശരീരത്തിന്, നമ്മുടെയൊക്കെ ദേഹത്തിന്, ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ എല്ലാ ശരീരത്തിനും ജലമല്ലാതെ മറ്റെന്തെങ്കിലും എന്തു കാരണമുണ്ടാകാനാണ്? ജലത്തില്നിന്നാണ് ഇത് ആവിര്ഭവിച്ചത് എന്ന് ഉപനിഷത്ത് സ്പഷ്ടമായി നിസ്സംശയം, ഒരു സംശയത്തിനും ഇട നല്കാതെ, ആവര്ത്തിച്ചാവര്ത്തിച്ചാവര്ത്തിച്ച് പറയുന്നു. ജലമാണ് ഇതിന് കാരണമായിത്തീര്ന്നത്.
``അദ്ഭിഃ ശുംഗേന സോമ്യ`` എന്നാല് അതിനെ കാര്യമായി കണ്ട് ജലമെന്ന കാര്യത്തിലൂടെ ``തേജോമൂലം അന്വിച്ഛ`` തേജസ്സെന്ന അതിന്റെ കാരണത്തെ കണ്ടെത്തൂ. തേജസാശുംഗേന സോമ്യാ തേജസ്സെന്ന കാര്യത്തിലൂടെ സത്മൂലം അന്വിച്ഛ ബോധസത്തയെ, ആത്മാവിനെ, സത്തിനെ കണ്ടെത്തൂ. ``സോമ്യാ`` കുട്ടീ ``ഇമാം പ്രജാഃ സര്വാ`` ഈ കാണുന്ന എന്തൊക്കെ ഉത്പന്നമായിട്ടുണ്ടോ ``പ്രജ`` എന്നാല് ``പ്രകര്ഷേണ ജായതേ ഇതി പ്രജാ`` ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതെല്ലാം പ്രജകളാണ്. അതെല്ലാം തന്നെ ``സത്മൂലാഃ`` ആ ബോധസത്തയോടു കൂടിയിട്ടുള്ളതാണ്. അതില്നിന്ന് ഉത്പന്നമായതാണ്. ``സദായതനാഃ`` അതിലാണിതൊക്കെ നിലനില്ക്കുന്നത്. ``സത് പ്രതിഷ്ഠാ`` അതിലാണിതൊക്കെ പ്രതിഷ്ഠിതമായിരിക്കുന്നത്. അതിലുണ്ടായി, അതില് നിലനിന്ന്, അതിലേക്ക് വിലയിക്കുന്നതാണ് ഇതെല്ലാം.
``സോമ്യ`` കുട്ടി ``യഥാനുഖലു`` എപ്രകാരമാണോ ``ഇമാം തിസ്രാദേവതാഃ`` ഈ മൂന്ന് ദേവതമാരും ``ഏകൈകാം ത്രിവൃത് ത്രിവൃത് ഭവതി`` മുമ്മൂന്നായി തീര്ന്ന്, ത്രിവൃത്കരണത്തെക്കുറിച്ച് ``പുരസ്താദേവ തദുക്തം ഭവതി`` നിനക്ക് ഞാന് മുമ്പേ പറഞ്ഞുതന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ. ത്രിവൃത്കരണം എങ്ങനെയാണ് നമ്മില് സംഭവിച്ചത് എന്നതിനെകുറിച്ച് ``സോമ്യ``, കുട്ടി, പറയാം. നിനക്ക് ഞാന് പറഞ്ഞുതരാം.
(തുടരും...)
No comments:
Post a Comment