ഛാന്ദോഗ്യോപനിഷത്ത് Day 44
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസിമഹാകാവ്യവിചാരം
അഞ്ചാം ഖണ്ഡം
മന്ത്രം - ഒന്ന്, രണ്ട്, മൂന്ന്, നാല്
അന്നമശിതം ത്രേധാവിധീയതേ തസ്യയഃ
സ്ഥവിഷ്ഠോധാതുസ്തത്പുരീഷം ഭവതി
യോമധ്യസ്തന്മാംസംയോ�ണിഷ്ഠസ്ത ന്മനഃ
ആപഃ പീതാസ്ത്രേധാവിധീയന്തേ താസാംയഃ
സ്ഥവിഷ്ഠോധാതുസ്തന്മൂത്രം ഭവതിയോ
മധ്യസ്തത്ല്ലോഹിതംയോ�ണിഷ്ഠഃ സപ്രാണഃ.
തേജോ�ശിതം ത്രേധാവിധീയതേ തസ്യയഃ
സ്ഥവിഷ്ഠോധാതുഃ സ്തദസ്ഥി ഭവതിയോമധ്യമഃ
സമജ്ജായോ�ണിഷ്ഠഃ സവാക്.
അന്നമയം ഹിസോമ്യമനഃ ആപോമയഃ
പ്രാണസ്തേജോമയീവാഗിതി ഭൂയ ഏവമാ ഭഗവാന്
വിജ്ഞാപയത്വിതി തഥാ സോമ്യേതിഹോവാ ച.
അശിതം അന്നം=ഭക്ഷിക്കപ്പെട്ട അന്നം; ത്രേധാ വിധീയതേ=മൂന്നായി പിരിയുന്നു; തസ്യ യഃ സ്ഥവിഷ്ഠഃ ധാതുഃ=അതിലെ ഏറ്റവും തടിച്ച ഭാഗം; തത്പുരീഷം ഭവതി=അതു മലമായി വേര്തിരിയുന്നു; യഃ മധ്യഃ=മധ്യമഭാഗം; തത്മാംസം=അതു മാംസമായി വേര്തിരിയുന്നു; യഃ അണിഷ്ഠഃ=ഏറ്റവും കട്ടികുറഞ്ഞഭാഗം; തത് മനഃ=മനസ്സായി വേര്തിരിയുന്നു.
ആപഃ പീതാഃ=വെള്ളം കുടിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്; ത്രേധാ വിധീയന്തേ=മൂന്നായി പിരിയുന്നു; താസാംയഃ സ്ഥവിഷ്ഠഃ ധാതുഃ= അതിന്റെ ഏറ്റവും തടിച്ച ഭാഗം; തത്മൂത്രം ഭവതി=അതു മൂത്രമായിത്തീരുന്നു; യഃ മധ്യഃ=മധ്യമഭാഗം; തത്ലോഹിതം=അതു രക്തമായിത്തീരുന്നു; യഃ അണിഷ്ഠഃ=ഏറ്റവും കട്ടികുറഞ്ഞ ഭാഗം; സഃ പ്രാണഃ=അതുപ്രാണരൂപം കൈക്കൊള്ളുന്നു.
തേജഃ അശിതം=തേജസ്സു ഭക്ഷിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്; ത്രേധാവിധീയതേ=മൂന്നായിവേര്തിര ിയുന്നു; തസ്യയഃസ്ഥവിഷ്ഠഃധാതുഃ=അതിലെ ഏറ്റവും തടിച്ച ഭാഗം; തത് അസ്ഥിഭവതി=അത് എല്ലായിത്തീരുന്നു; യഃ മധ്യമഃ=മധ്യമഭാഗം; സഃ മജ്ജാ ഭവതി=അത് എല്ലിനകത്തുള്ള മജ്ജയായിത്തീരുന്നു; യഃ അണിഷ്ഠഃ=ഏറ്റവും കട്ടികുറഞ്ഞഭാഗം; സാ വാക്=അതുവാക്കായിത്തീരുന്നു.
സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; അന്നമയം ഹി മനഃ=അന്നമയം തന്നെയാണു മനസ്സ്; ആപോമയഃ പ്രാണഃ=ജലമയമാണു പ്രാണന്; തേജോമയീ വാക്=തേജോമയിയാണു വാക്ക്; ഇതി=ഇപ്രകാരം ഉദ്ദാലകന് പറഞ്ഞു; ഭൂയഃ ഏവ=വീണ്ടും; ഭഗവാന് വിജ്ഞാപയതു=അവിടുന്നിക്കാര്യം വിശദീകരിച്ചുതരണം; ഇതി=എന്നു ശ്വേതകേതു ആവശ്യപ്പെട്ടു; സോമ്യ തഥാ=കുഞ്ഞേ അങ്ങനെയാകട്ടെ; ഇതിഹ ഉവാച=എന്നുദ്ദാലകന് മറുപടി നല്കി.
(തുടരും...)
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസിമഹാകാവ്യവിചാരം
അഞ്ചാം ഖണ്ഡം
മന്ത്രം - ഒന്ന്, രണ്ട്, മൂന്ന്, നാല്
അന്നമശിതം ത്രേധാവിധീയതേ തസ്യയഃ
സ്ഥവിഷ്ഠോധാതുസ്തത്പുരീഷം ഭവതി
യോമധ്യസ്തന്മാംസംയോ�ണിഷ്ഠസ്ത
ആപഃ പീതാസ്ത്രേധാവിധീയന്തേ താസാംയഃ
സ്ഥവിഷ്ഠോധാതുസ്തന്മൂത്രം ഭവതിയോ
മധ്യസ്തത്ല്ലോഹിതംയോ�ണിഷ്ഠഃ സപ്രാണഃ.
തേജോ�ശിതം ത്രേധാവിധീയതേ തസ്യയഃ
സ്ഥവിഷ്ഠോധാതുഃ സ്തദസ്ഥി ഭവതിയോമധ്യമഃ
സമജ്ജായോ�ണിഷ്ഠഃ സവാക്.
അന്നമയം ഹിസോമ്യമനഃ ആപോമയഃ
പ്രാണസ്തേജോമയീവാഗിതി ഭൂയ ഏവമാ ഭഗവാന്
വിജ്ഞാപയത്വിതി തഥാ സോമ്യേതിഹോവാ ച.
അശിതം അന്നം=ഭക്ഷിക്കപ്പെട്ട അന്നം; ത്രേധാ വിധീയതേ=മൂന്നായി പിരിയുന്നു; തസ്യ യഃ സ്ഥവിഷ്ഠഃ ധാതുഃ=അതിലെ ഏറ്റവും തടിച്ച ഭാഗം; തത്പുരീഷം ഭവതി=അതു മലമായി വേര്തിരിയുന്നു; യഃ മധ്യഃ=മധ്യമഭാഗം; തത്മാംസം=അതു മാംസമായി വേര്തിരിയുന്നു; യഃ അണിഷ്ഠഃ=ഏറ്റവും കട്ടികുറഞ്ഞഭാഗം; തത് മനഃ=മനസ്സായി വേര്തിരിയുന്നു.
ആപഃ പീതാഃ=വെള്ളം കുടിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്; ത്രേധാ വിധീയന്തേ=മൂന്നായി പിരിയുന്നു; താസാംയഃ സ്ഥവിഷ്ഠഃ ധാതുഃ= അതിന്റെ ഏറ്റവും തടിച്ച ഭാഗം; തത്മൂത്രം ഭവതി=അതു മൂത്രമായിത്തീരുന്നു; യഃ മധ്യഃ=മധ്യമഭാഗം; തത്ലോഹിതം=അതു രക്തമായിത്തീരുന്നു; യഃ അണിഷ്ഠഃ=ഏറ്റവും കട്ടികുറഞ്ഞ ഭാഗം; സഃ പ്രാണഃ=അതുപ്രാണരൂപം കൈക്കൊള്ളുന്നു.
തേജഃ അശിതം=തേജസ്സു ഭക്ഷിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്; ത്രേധാവിധീയതേ=മൂന്നായിവേര്തിര
സോമ്യ=കുഞ്ഞേ; അന്നമയം ഹി മനഃ=അന്നമയം തന്നെയാണു മനസ്സ്; ആപോമയഃ പ്രാണഃ=ജലമയമാണു പ്രാണന്; തേജോമയീ വാക്=തേജോമയിയാണു വാക്ക്; ഇതി=ഇപ്രകാരം ഉദ്ദാലകന് പറഞ്ഞു; ഭൂയഃ ഏവ=വീണ്ടും; ഭഗവാന് വിജ്ഞാപയതു=അവിടുന്നിക്കാര്യം വിശദീകരിച്ചുതരണം; ഇതി=എന്നു ശ്വേതകേതു ആവശ്യപ്പെട്ടു; സോമ്യ തഥാ=കുഞ്ഞേ അങ്ങനെയാകട്ടെ; ഇതിഹ ഉവാച=എന്നുദ്ദാലകന് മറുപടി നല്കി.
(തുടരും...)
No comments:
Post a Comment