ഛാന്ദോഗ്യോപനിഷത്ത് Day 42
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസിമഹാകാവ്യവിചാരം
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസിമഹാകാവ്യവിചാരം
ഒരുവന് എപ്പോഴാണ് ജയിക്കുന്നത് എന്ന് നാം കഠോപനിഷത്തിന്റെ ആരംഭത്തില് കണ്ടു. വിശ്വജിത്ത് യാഗത്തിലൂടെ ജയിക്കുന്നു. സര്വ്വവും ത്യജിക്കുന്ന സമയത്ത്. ഒന്നും തന്റേതാക്കാതെ വെക്കുന്ന സമയത്ത്. വിശ്വത്തില് ഏതെങ്കിലും പദാര്ത്ഥങ്ങളോട് നമുക്ക് തോന്നുന്ന അനുരാഗം, അതിനെ സ്വന്തമാക്കണം എന്ന് തോന്നുമ്പോള്, നാം നമ്മില് ഇല്ലാതാകുകയും ആ പദാര്ത്ഥത്തിലേക്ക് പരിണമിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇങ്ങനെ പരിണമിക്കുന്നതിനെയാണ് ഉപനിഷത്തില് മരണം അല്ലെങ്കില് മൃത്യുവെന്ന് പറയുന്നത്. ഇതാണ് ശരിക്കുപറഞ്ഞാല് ധൃതരാഷ്ട്രത്വം. അതില്നിന്നുള്ള ജയമാണ് വിശ്വജിത്ത് എന്നുപറയുന്നത്. ഒരു വസ്തു നേടണമെന്നു തോന്നുന്ന സമയത്ത് നാം ആ വസ്തുവായി പരിണമിക്കുകയാണ്. നാം നമ്മില് ഇല്ലാതാവുകയും ആ വസ്തുവിലേക്ക് പരിണമിക്കുകയും ചെയ്യും. ഈ പരിണാമത്തെ ജയിച്ചവന് അന്യാന് ജഹാതി. ഇങ്ങനെ ഒരുവന് എപ്പോഴാണ് ജയിക്കുന്നത്, അപ്പോഴാണ് അവന് മഹാനാവുന്നത്.
അതുകൊണ്ട് മഹാശാലാ മഹാശ്രോത്രിയാ മോനെ നിന്നെ പഠിപ്പിച്ചവരൊക്കെയുണ്ടല്ലോ ഇതറിഞ്ഞവരാണ്. പക്ഷേ നീ എന്തുകൊണ്ടോ, ശ്രദ്ധയില്ലാത്തതുകൊണ്ടാവാം, കേട്ടില്ല അതാണ്. ഗുരുക്കന്മാരെക്കുറിച്ച് ഇവിടെ ഇങ്ങനെയാണ് പറയുന്നത്. ഇതറിഞ്ഞവരാണ് പൂര്വ്വികന്മാരായിട്ടുള്ള എല്ലാവരും. നിന്റെ അദ്ധ്യാപകര്ക്ക് അറിയില്ല എന്നുപറയുന്നത് ശരിയല്ല. അപ്പോള് മഹാശാലന് എന്ന് പറഞ്ഞാല് പൂര്വ്വേ മഹാശാലാഃ മഹാശ്രോത്രിയാ ആഹുഃ. അവര് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. മാത്രമല്ല അദ്യന്നഃ ഇന്ന് നമ്മുടെ കൂട്ടത്തില് അശ്രുതം അമതം അവിജ്ഞാതം കേള്ക്കപ്പെടാത്തതും മനനം ചെയ്യപ്പെടാത്തതും അറിയപ്പെടാത്തതും ആയിട്ട് നഃ ഉദാഹരിഷ്യതി ഇതി ഉണ്ട് എന്ന് ആരെയും പറയാന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല മോനെ. ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞവരായിരുന്നു ഇവരെല്ലാവരും. ഏഭ്യോ വിദാം ചക്രുഃ അവര് ഇതറിഞ്ഞവരാണ്.
എന്താണ് അവര് അറിഞ്ഞത്? എങ്ങനെയാണ് അവര് അറിഞ്ഞത്? അതാണ് അടുത്ത മന്ത്രത്തില് പറയുന്നത്. ഇതുകൊണ്ടാണ് ബലി മഹാബലിയായത്. ഗാന്ധി മഹാത്മാഗാന്ധിയായത് ഇങ്ങനെയാണ്. ഓരോരുത്തരും മഹാനായത് ഇങ്ങനെയാണ്. മറ്റുള്ളതിനെ ജയിക്കണം. തന്റെ കീര്ത്തിയിലാണ് മറ്റുള്ളതിനെ ജയിക്കേണ്ടത്. തന്റെ കീര്ത്തിയിലൂടെ. അവരറിഞ്ഞ സത്യം ഇതുതന്നെയായിരുന്നു എന്ന് ആവര്ത്തിച്ച് പറയുന്നു.
അതുകൊണ്ട് മഹാശാലാ മഹാശ്രോത്രിയാ മോനെ നിന്നെ പഠിപ്പിച്ചവരൊക്കെയുണ്ടല്ലോ ഇതറിഞ്ഞവരാണ്. പക്ഷേ നീ എന്തുകൊണ്ടോ, ശ്രദ്ധയില്ലാത്തതുകൊണ്ടാവാം, കേട്ടില്ല അതാണ്. ഗുരുക്കന്മാരെക്കുറിച്ച് ഇവിടെ ഇങ്ങനെയാണ് പറയുന്നത്. ഇതറിഞ്ഞവരാണ് പൂര്വ്വികന്മാരായിട്ടുള്ള എല്ലാവരും. നിന്റെ അദ്ധ്യാപകര്ക്ക് അറിയില്ല എന്നുപറയുന്നത് ശരിയല്ല. അപ്പോള് മഹാശാലന് എന്ന് പറഞ്ഞാല് പൂര്വ്വേ മഹാശാലാഃ മഹാശ്രോത്രിയാ ആഹുഃ. അവര് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. മാത്രമല്ല അദ്യന്നഃ ഇന്ന് നമ്മുടെ കൂട്ടത്തില് അശ്രുതം അമതം അവിജ്ഞാതം കേള്ക്കപ്പെടാത്തതും മനനം ചെയ്യപ്പെടാത്തതും അറിയപ്പെടാത്തതും ആയിട്ട് നഃ ഉദാഹരിഷ്യതി ഇതി ഉണ്ട് എന്ന് ആരെയും പറയാന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല മോനെ. ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞവരായിരുന്നു ഇവരെല്ലാവരും. ഏഭ്യോ വിദാം ചക്രുഃ അവര് ഇതറിഞ്ഞവരാണ്.
എന്താണ് അവര് അറിഞ്ഞത്? എങ്ങനെയാണ് അവര് അറിഞ്ഞത്? അതാണ് അടുത്ത മന്ത്രത്തില് പറയുന്നത്. ഇതുകൊണ്ടാണ് ബലി മഹാബലിയായത്. ഗാന്ധി മഹാത്മാഗാന്ധിയായത് ഇങ്ങനെയാണ്. ഓരോരുത്തരും മഹാനായത് ഇങ്ങനെയാണ്. മറ്റുള്ളതിനെ ജയിക്കണം. തന്റെ കീര്ത്തിയിലാണ് മറ്റുള്ളതിനെ ജയിക്കേണ്ടത്. തന്റെ കീര്ത്തിയിലൂടെ. അവരറിഞ്ഞ സത്യം ഇതുതന്നെയായിരുന്നു എന്ന് ആവര്ത്തിച്ച് പറയുന്നു.
(തുടരും...)
No comments:
Post a Comment