ഛാന്ദോഗ്യോപനിഷത്ത്‌(36)
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസിമഹാകാവ്യവിചാരം
നാലാം ഖണ്‌ഡം
മന്ത്രം - ഒന്ന്‌
യദഗ്നേരോഹിതം രൂപം തേജസസ്‌തദ്‌ രൂപം
യച്ഛുക്‌ലം തദപാം യത്‌കൃഷ്‌ണം
തദന്നസ്യാപാഗാദഗ്നേരഗ്നിത്വം വാചാരംഭണം വികാരോ
നാമധേയം ത്രീണി രൂപാണീത്യേവസത്യം.
അഗ്നേഃ യത്‌ രോഹിതം രൂപം=അഗ്നിയെന്നകാഴ്‌ചയില്‍ കാണപ്പെടുന്ന ചുവപ്പുനിറം; തേജസഃ തത്‌ രൂപം=തേജസ്സിന്റേതാണാരൂപം; യത്‌ ശുക്‌ലം=വെളുപ്പുനിറം; അപാം തത്‌=ജലത്തിന്റേതാണാരൂപം; യത്‌ കൃഷ്‌ണം=കറുപ്പുനിറം; അന്നസ്യ തത്‌=കട്ടിപിടിച്ച ജഡത്തിന്റേതാണാരൂപം; അഗ്നേഃ അഗ്നിത്വം അപാഗാത്‌=അങ്ങനെനോക്കുമ്പോള്‍ അഗ്നിയുടെ അഗ്നിത്വം നഷ്‌ടമാകുന്നു; വാചാരംഭണം വികാരഃ നാമധേയം=സങ്കല്പ്പത്തിലാരംഭിക്
ത്രിവൃത്‌കരണത്തെക്കുറിച്ച്‌ ഉദ്ദാലകന്‍ വിസ്‌തരിക്കുന്നു. യത്‌ അഗ്നേഃ രോഹിതം രൂപം തത്‌ തേജഃ അഗ്നിയുടെ ചുവപ്പ്‌ നിറം, രോഹിതവര്‍ണം, അതിന്റെ രോഹിതമായിട്ടുള്ള രൂപം തേജസഃ തത്‌ രൂപഃ അത്‌ തേജസ്സിന്റേതാണ്‌. നീ കാണുന്ന അഗ്നിയുടെ ചുവപ്പ്‌ ഭാവമുണ്ടല്ലോ ആ രൂപം, അത്‌ തേജസ്സിന്റേതാണ്‌ കുട്ടീ. യത്‌ ശുക്‌ലം ഏതൊന്നാണോ അഗ്നിയുടെ വെളുപ്പായിട്ട്‌ കാണുന്നത്‌ തത്‌ അപാം അത്‌ ജലത്തിന്റേതാണ്‌. യത്‌ കൃഷ്‌ണം അഗ്നിയില്‍ കാണുന്ന കറുപ്പ്‌ തത്‌ അന്നം അത്‌ അന്നത്തിന്റേതാണ്‌. അന്നം എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ ജഡമായിട്ടുള്ള ഭൂമിയുടേതാണ്‌. ഇങ്ങനെ നോക്കിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ അഗ്നിയെ ചുവപ്പായിട്ടും വെളുപ്പായിട്ടും കറുപ്പായിട്ടും വിശ്ലേഷിച്ച്‌, അഗ്നിയെ മുറിച്ച്‌ പഠിക്കുകയാണ്‌. അഗ്നിയെ മുറിച്ചു പഠിക്കുന്ന, അഗ്നിയെ വിഭജിച്ചു കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്ന, പാഠപുസ്‌തകം നോക്കൂ. ഉപനിഷത്ത്‌ വളരെ ലളിതമായി പറഞ്ഞുകൊടുക്കുകയാണ്‌. ഇങ്ങനെ നോക്കിയാല്‍ അഗ്നേഃ അഗ്നിത്വം അപാഗാത്‌ അഗ്നിയുടെ അഗ്നിത്വം തന്നെ ഇല്ലാതെയാകും. വാചാരംഭണം വികാരോനാമധേയം. സങ്കല്‍പ്പം, വികാരം, പേര്‌. ഇതൊക്കെ ഇല്ലാത്തതാണ്‌ ത്രീണി രൂപാണി ഇതി ഏവ സത്യം. ഇങ്ങനെ നോക്കുമ്പോള്‍ മൂന്ന്‌ രൂപങ്ങളേ സത്യമായിട്ടുള്ളു. തേജസ്സ്‌, ജലം, ഭൂമി.
ഇതൊരു സത്യമാണ്‌. നമുക്കും വേണമെങ്കില്‍ പരീക്ഷിക്കാവുന്നതാണ്‌. നനഞ്ഞ വിറക്‌ കത്തുമ്പോള്‍, ഈര്‍പ്പമുള്ളൊരു സമയത്ത്‌ അതിനൊരു വെളുപ്പുണ്ടാകും. മണ്ണൊക്കെ പറ്റിപ്പിടിച്ചിട്ടുള്ള വിറക്‌ കത്തിക്കുകയാണെങ്കില്‍ അഗ്നിയില്‍ കറുപ്പുനിറമുണ്ടാകും. നന്നായിട്ട്‌ കത്തുന്ന ആ സമയത്ത്‌ ചുവപ്പ്‌ മാത്രമേ ഉണ്ടാവൂ. അതില്‍ കുറച്ച്‌ വെള്ളമൊഴിച്ചുകൊടുക്കുമ്പോള്‍ അത്‌ മാറുന്നത്‌ കാണാം. ഈ നനഞ്ഞ വിറകിങ്ങനെ കത്തിവരുമ്പോള്‍, അടുപ്പിലേക്കിങ്ങനെ കയറ്റിവെക്കുമ്പോള്‍ വളരെ സൂക്ഷിക്കണം. അതിന്റെ അടിഭാഗം ഇങ്ങനെ പിടിച്ചങ്ങോട്ട്‌ കയറ്റാന്‍ പാടില്ല. ഇതിലൂടെ വെള്ളം ഇങ്ങനെ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടാകും. വിറകിന്റെ അവസാനഭാഗം ഇങ്ങനെ കത്തുന്ന സമയത്ത്‌ അടിയിലുള്ള വെള്ളം കൂടെ കൂടിയിട്ടാണ്‌ കത്തുന്നത്‌. അപ്പോള്‍ ഈ വെള്ളനിറം കാണാം. അഗ്നിയെയൊക്കെ നിരീക്ഷിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്‍ അത്‌ കാണാന്‍ സാധിക്കും. അതുപോലെ നനഞ്ഞ വിറകൊക്കെ പുറത്തുനിന്ന്‌ എടുത്തുകൊണ്ടുവരുന്ന സമയത്ത്‌ തൊലിയുടെ ഭാഗത്ത്‌ മണ്ണ്‌ പിടിച്ചു കിടക്കുന്നുണ്ടാകും. ആ മണ്ണോടുകൂടി കത്തുന്ന സമയത്ത്‌ അതങ്ങനെ ഇരുണ്ട്‌ കറുത്തങ്ങനെ ഇരിക്കും. മണ്ണിന്റെ അളവ്‌ കൂടുന്ന സമയത്ത്‌ കറുത്തുകൊണ്ടതു കത്തും. അപ്പോള്‍ ഈ അഗ്നി തന്നെ ത്രിവൃത്‌കരിക്കപ്പെട്ടതാണ്‌. ഇതിനെ വിശ്ലേഷിച്ച്‌ കഴിഞ്ഞാല്‍ ഇതിന്റെ അഗ്നിത്വം തന്നെ നഷ്‌ടപ്പെടും. പിന്നെ ത്രീണി രൂപാണിയാണുള്ളത്‌. ഇതിനെ വേര്‍തിരിക്കാന്‍ പറ്റും. കാരണത്തെ അന്വേഷിച്ച്‌ ഇതിന്റെ പിറകിലേക്ക്‌ പോവണം. അവിടെ നിന്നാണിത്‌ കൊണ്ടുവരുന്നത്‌. എങ്ങനെയാണോ ഇത്‌ മൂന്നായത്‌, മൂന്നായിട്ട്‌ ഇത്‌ വീണ്ടും ത്രിവൃത്‌കരിക്കപ്പെട്ടത്‌, ത്രിവൃത്‌കരിക്കപ്പെട്ട അഗ്നി എങ്ങനെ ഇങ്ങനെ പ്രകടമായി എന്നൊക്കെ ചിന്തിക്കണം. അതിനെ വിശ്ലേഷിച്ച്‌ കഴിഞ്ഞാല്‍ അഗ്നി എന്നതുതന്നെ ഇല്ലാതെയാകും.
(തുടരും...)
ആറാം അദ്ധ്യായം
തത്ത്വമസിമഹാകാവ്യവിചാരം
നാലാം ഖണ്‌ഡം
മന്ത്രം - ഒന്ന്‌
യദഗ്നേരോഹിതം രൂപം തേജസസ്‌തദ്‌ രൂപം
യച്ഛുക്‌ലം തദപാം യത്‌കൃഷ്‌ണം
തദന്നസ്യാപാഗാദഗ്നേരഗ്നിത്വം വാചാരംഭണം വികാരോ
നാമധേയം ത്രീണി രൂപാണീത്യേവസത്യം.
അഗ്നേഃ യത്‌ രോഹിതം രൂപം=അഗ്നിയെന്നകാഴ്‌ചയില്‍ കാണപ്പെടുന്ന ചുവപ്പുനിറം; തേജസഃ തത്‌ രൂപം=തേജസ്സിന്റേതാണാരൂപം; യത്‌ ശുക്‌ലം=വെളുപ്പുനിറം; അപാം തത്‌=ജലത്തിന്റേതാണാരൂപം; യത്‌ കൃഷ്‌ണം=കറുപ്പുനിറം; അന്നസ്യ തത്‌=കട്ടിപിടിച്ച ജഡത്തിന്റേതാണാരൂപം; അഗ്നേഃ അഗ്നിത്വം അപാഗാത്‌=അങ്ങനെനോക്കുമ്പോള്‍ അഗ്നിയുടെ അഗ്നിത്വം നഷ്‌ടമാകുന്നു; വാചാരംഭണം വികാരഃ നാമധേയം=സങ്കല്പ്പത്തിലാരംഭിക്
ത്രിവൃത്‌കരണത്തെക്കുറിച്ച്‌ ഉദ്ദാലകന്‍ വിസ്‌തരിക്കുന്നു. യത്‌ അഗ്നേഃ രോഹിതം രൂപം തത്‌ തേജഃ അഗ്നിയുടെ ചുവപ്പ്‌ നിറം, രോഹിതവര്‍ണം, അതിന്റെ രോഹിതമായിട്ടുള്ള രൂപം തേജസഃ തത്‌ രൂപഃ അത്‌ തേജസ്സിന്റേതാണ്‌. നീ കാണുന്ന അഗ്നിയുടെ ചുവപ്പ്‌ ഭാവമുണ്ടല്ലോ ആ രൂപം, അത്‌ തേജസ്സിന്റേതാണ്‌ കുട്ടീ. യത്‌ ശുക്‌ലം ഏതൊന്നാണോ അഗ്നിയുടെ വെളുപ്പായിട്ട്‌ കാണുന്നത്‌ തത്‌ അപാം അത്‌ ജലത്തിന്റേതാണ്‌. യത്‌ കൃഷ്‌ണം അഗ്നിയില്‍ കാണുന്ന കറുപ്പ്‌ തത്‌ അന്നം അത്‌ അന്നത്തിന്റേതാണ്‌. അന്നം എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ ജഡമായിട്ടുള്ള ഭൂമിയുടേതാണ്‌. ഇങ്ങനെ നോക്കിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ അഗ്നിയെ ചുവപ്പായിട്ടും വെളുപ്പായിട്ടും കറുപ്പായിട്ടും വിശ്ലേഷിച്ച്‌, അഗ്നിയെ മുറിച്ച്‌ പഠിക്കുകയാണ്‌. അഗ്നിയെ മുറിച്ചു പഠിക്കുന്ന, അഗ്നിയെ വിഭജിച്ചു കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്ന, പാഠപുസ്‌തകം നോക്കൂ. ഉപനിഷത്ത്‌ വളരെ ലളിതമായി പറഞ്ഞുകൊടുക്കുകയാണ്‌. ഇങ്ങനെ നോക്കിയാല്‍ അഗ്നേഃ അഗ്നിത്വം അപാഗാത്‌ അഗ്നിയുടെ അഗ്നിത്വം തന്നെ ഇല്ലാതെയാകും. വാചാരംഭണം വികാരോനാമധേയം. സങ്കല്‍പ്പം, വികാരം, പേര്‌. ഇതൊക്കെ ഇല്ലാത്തതാണ്‌ ത്രീണി രൂപാണി ഇതി ഏവ സത്യം. ഇങ്ങനെ നോക്കുമ്പോള്‍ മൂന്ന്‌ രൂപങ്ങളേ സത്യമായിട്ടുള്ളു. തേജസ്സ്‌, ജലം, ഭൂമി.
ഇതൊരു സത്യമാണ്‌. നമുക്കും വേണമെങ്കില്‍ പരീക്ഷിക്കാവുന്നതാണ്‌. നനഞ്ഞ വിറക്‌ കത്തുമ്പോള്‍, ഈര്‍പ്പമുള്ളൊരു സമയത്ത്‌ അതിനൊരു വെളുപ്പുണ്ടാകും. മണ്ണൊക്കെ പറ്റിപ്പിടിച്ചിട്ടുള്ള വിറക്‌ കത്തിക്കുകയാണെങ്കില്‍ അഗ്നിയില്‍ കറുപ്പുനിറമുണ്ടാകും. നന്നായിട്ട്‌ കത്തുന്ന ആ സമയത്ത്‌ ചുവപ്പ്‌ മാത്രമേ ഉണ്ടാവൂ. അതില്‍ കുറച്ച്‌ വെള്ളമൊഴിച്ചുകൊടുക്കുമ്പോള്‍ അത്‌ മാറുന്നത്‌ കാണാം. ഈ നനഞ്ഞ വിറകിങ്ങനെ കത്തിവരുമ്പോള്‍, അടുപ്പിലേക്കിങ്ങനെ കയറ്റിവെക്കുമ്പോള്‍ വളരെ സൂക്ഷിക്കണം. അതിന്റെ അടിഭാഗം ഇങ്ങനെ പിടിച്ചങ്ങോട്ട്‌ കയറ്റാന്‍ പാടില്ല. ഇതിലൂടെ വെള്ളം ഇങ്ങനെ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടാകും. വിറകിന്റെ അവസാനഭാഗം ഇങ്ങനെ കത്തുന്ന സമയത്ത്‌ അടിയിലുള്ള വെള്ളം കൂടെ കൂടിയിട്ടാണ്‌ കത്തുന്നത്‌. അപ്പോള്‍ ഈ വെള്ളനിറം കാണാം. അഗ്നിയെയൊക്കെ നിരീക്ഷിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്‍ അത്‌ കാണാന്‍ സാധിക്കും. അതുപോലെ നനഞ്ഞ വിറകൊക്കെ പുറത്തുനിന്ന്‌ എടുത്തുകൊണ്ടുവരുന്ന സമയത്ത്‌ തൊലിയുടെ ഭാഗത്ത്‌ മണ്ണ്‌ പിടിച്ചു കിടക്കുന്നുണ്ടാകും. ആ മണ്ണോടുകൂടി കത്തുന്ന സമയത്ത്‌ അതങ്ങനെ ഇരുണ്ട്‌ കറുത്തങ്ങനെ ഇരിക്കും. മണ്ണിന്റെ അളവ്‌ കൂടുന്ന സമയത്ത്‌ കറുത്തുകൊണ്ടതു കത്തും. അപ്പോള്‍ ഈ അഗ്നി തന്നെ ത്രിവൃത്‌കരിക്കപ്പെട്ടതാണ്‌. ഇതിനെ വിശ്ലേഷിച്ച്‌ കഴിഞ്ഞാല്‍ ഇതിന്റെ അഗ്നിത്വം തന്നെ നഷ്‌ടപ്പെടും. പിന്നെ ത്രീണി രൂപാണിയാണുള്ളത്‌. ഇതിനെ വേര്‍തിരിക്കാന്‍ പറ്റും. കാരണത്തെ അന്വേഷിച്ച്‌ ഇതിന്റെ പിറകിലേക്ക്‌ പോവണം. അവിടെ നിന്നാണിത്‌ കൊണ്ടുവരുന്നത്‌. എങ്ങനെയാണോ ഇത്‌ മൂന്നായത്‌, മൂന്നായിട്ട്‌ ഇത്‌ വീണ്ടും ത്രിവൃത്‌കരിക്കപ്പെട്ടത്‌, ത്രിവൃത്‌കരിക്കപ്പെട്ട അഗ്നി എങ്ങനെ ഇങ്ങനെ പ്രകടമായി എന്നൊക്കെ ചിന്തിക്കണം. അതിനെ വിശ്ലേഷിച്ച്‌ കഴിഞ്ഞാല്‍ അഗ്നി എന്നതുതന്നെ ഇല്ലാതെയാകും.
(തുടരും...)
No comments:
Post a Comment