ഉപനിഷത്ത്‌ പഠനം, തൊണ്ണൂറ്റി ഒന്നാം ദിവസം, ഈശാവാസ്യം
മന്ത്രം പതിനൊന്ന്‌
``വിദ്യാം ചാവിദ്യാം ച യസ്‌തദേ വേദോഭയം സഹ
അവിദ്യയാ മൃത്യും തീര്‍ത്ത്വാ വിദ്യയാമൃതമശ്‌നുതേ``
യഃ=ഏതു വിദ്യാമാര്‍ഗിയാണോ; വിദ്യാംച അവിദ്യാംച=വിദ്യയേയും അവിദ്യയേയും; തത്‌ഉഭയം=ആ രണ്ടിനേയും; സഹവേദ=ഒരുമിച്ചറിയുന്നത്‌; അവിദ്യയാ=അയാള്‍ അവിദ്യയെ അറിഞ്ഞ്‌; മൃത്യും തീര്‍ത്വാ=പതനരൂപമായ മരണത്തെ കടന്ന്‌; വിദ്യയാ=വിദ്യയെ അറിഞ്ഞ്‌; അമൃതം അശ്‌നുതേ=മരണമില്ലാത്ത പൂര്‍ണ്ണസത്യത്തെ അനുഭവിക്കുന്നു.
ഇനി ഈശാവാസ്യ ഉപനിഷത്തില്‍ വരാന്‍ പോകുന്ന ഭാഗങ്ങള്‍ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ ജീവിതമാകുന്ന പരീക്ഷയില്‍ ഇതൊക്കെ ഉത്തരക്കടലാസില്‍ എഴുതിവെയ്‌ക്കാന്‍ പറ്റിയാല്‍, അനുഭവങ്ങളാകുന്ന ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ നല്ല ഉത്തരം നല്‌കാന്‍ പറ്റിയാല്‍ ജയിച്ചു. ഈശാവാസ്യ ഉപനിഷത്തിലെ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു മന്ത്രമാണിത്‌. പ്രായോഗികമായി ഇതാണ്‌ നാം സ്വീകരിക്കേണ്ടത്‌. പ്രാക്‌ടിക്കല്‍ വേദാന്ത എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ ഉപനിഷത്തിന്‌ പറയാനുള്ളത്‌ ഇതാണ്‌.
``വിദ്യാം ചാവിദ്യാം ച`` ച എന്നാല്‍ ഉം എന്നാണ്‌. വിദ്യയേയും അവിദ്യയേയും ``യഃ`` യാതൊരുവനാണോ, പലതുണ്ട്‌ എന്നതിനേയും പലതില്ല എന്നതിനേയും എന്ന്‌ തുടങ്ങി... അതായത്‌ പലതുണ്ട്‌ എന്ന്‌ കരുതുന്നത്‌ അവിദ്യയാണ്‌. രാഗദ്വേഷങ്ങള്‍, മതമാത്സര്യങ്ങള്‍, വികാരവിചാരങ്ങള്‍ തുടങ്ങി എല്ലാ സംഘര്‍ഷങ്ങളേയും അവിദ്യയുടെ പട്ടികയില്‍ പെടുത്താം. അതുപോലെ വിദ്യ. എല്ലാറ്റില്‍നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന ആ സത്യം. ഇതിനെ രണ്ടിനേയും ``തത്‌ ഉഭയം`` ആ രണ്ടിനേയും ``യഃ സഹ വേദഃ`` യാതൊരുവാനാണോ ഒരുമിച്ച്‌ അറിയുന്നത്‌. വിദ്യയേയും അവിദ്യയേയും ആരറിയുന്നു?
നമ്മളൊക്കെ നമ്മുടെ ക്വാളിറ്റിയായി പറയാറുള്ള ഒരു കാര്യമുണ്ട്‌. ``എന്നെ ആര്‍ക്കും പറ്റിക്കാന്‍ എളുപ്പമാണ്‌. കാരണം ഞാനൊരു മണ്ടിയാണ്‌''. സ്‌ത്രീകളാണ്‌ ഇത്‌ സാധാരണയായി പറഞ്ഞു
കേട്ടിട്ടുള്ളത്‌. അവരിതിനെ ഒരു വലിയ ക്വാളിറ്റിയായി കാണുന്നു. കാരണം ഞാന്‍ ഒരു നിഷ്‌കളങ്കന്‍. പാവം. എന്നെ ആര്‍ക്കുവേണമെങ്കിലും എങ്ങനെ വേണമെങ്കിലും പറ്റിക്കാം. ഇത്‌ ഇനി പറയരുത്‌, ഈ ശ്ലോകം പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്‍. എനിക്കെല്ലാ കള്ളത്തരവും അറിയാം. സത്യവും അറിയാം. എനിക്ക്‌ എന്ത്‌ കള്ളത്തരവും ഒരാള്‍ പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞാലും പെട്ടെന്ന്‌ മനസ്സിലാവും. കാരണം എനിക്കറിയാം. ``ഓ അപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ക്കിത്‌ അറിയാമല്ലേ?''. ``അതെ,
എനിക്കറിയാം''. അതാണ്‌ പ്രാക്‌ടിക്കല്‍. പലര്‍ക്കും ഈ കൊച്ചിയെന്ന സിറ്റി എന്താണെന്ന്‌ തന്നെ അറിയില്ല. പകല്‍ കാണുന്ന കൊച്ചിയല്ല രാത്രി. പകല്‍ കാണുന്ന ബ്രോഡ്‌വേ അല്ല രാത്രി. പക്ഷേ നാമത്‌ അറിയണം. അതുകൊണ്ട്‌ രാത്രി ബ്രോഡ്‌വേ കാണാന്‍ പോകണം എന്നല്ല. ഇത്‌ അജ്ഞാനമാണ്‌. എന്തൊക്കെയാണ്‌ ഈ സമൂഹത്തിലെ അനാശാസ്യ അധാര്‍മ്മികപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ എന്ന്‌ നാം അറിയേണ്ടതുണ്ട്‌. അതില്‍ പങ്കാളികളാണം എന്നല്ല മറിച്ച്‌ അതിനെ അറിയണം. ജാഗ്രതയുള്ളവരായിരിക്കണം. അതേസമയം ധാര്‍മ്മികമായിട്ടുള്ള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളേയും മൂല്യങ്ങളേയും അറിയണം. രണ്ടിനേയും ഒരുമിച്ചറിയല്‍. ഇതാണ്‌
പ്രാക്‌ടിക്കല്‍ വേദാന്ത.
``വിദ്യാം ചാവിദ്യാം ച യസ്‌തദേ വേദോഭയം സഹ
അവിദ്യയാ മൃത്യും തീര്‍ത്ത്വാ വിദ്യയാമൃതമശ്‌നുതേ``
യഃ=ഏതു വിദ്യാമാര്‍ഗിയാണോ; വിദ്യാംച അവിദ്യാംച=വിദ്യയേയും അവിദ്യയേയും; തത്‌ഉഭയം=ആ രണ്ടിനേയും; സഹവേദ=ഒരുമിച്ചറിയുന്നത്‌; അവിദ്യയാ=അയാള്‍ അവിദ്യയെ അറിഞ്ഞ്‌; മൃത്യും തീര്‍ത്വാ=പതനരൂപമായ മരണത്തെ കടന്ന്‌; വിദ്യയാ=വിദ്യയെ അറിഞ്ഞ്‌; അമൃതം അശ്‌നുതേ=മരണമില്ലാത്ത പൂര്‍ണ്ണസത്യത്തെ അനുഭവിക്കുന്നു.
ഇനി ഈശാവാസ്യ ഉപനിഷത്തില്‍ വരാന്‍ പോകുന്ന ഭാഗങ്ങള്‍ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ ജീവിതമാകുന്ന പരീക്ഷയില്‍ ഇതൊക്കെ ഉത്തരക്കടലാസില്‍ എഴുതിവെയ്‌ക്കാന്‍ പറ്റിയാല്‍, അനുഭവങ്ങളാകുന്ന ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ നല്ല ഉത്തരം നല്‌കാന്‍ പറ്റിയാല്‍ ജയിച്ചു. ഈശാവാസ്യ ഉപനിഷത്തിലെ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു മന്ത്രമാണിത്‌. പ്രായോഗികമായി ഇതാണ്‌ നാം സ്വീകരിക്കേണ്ടത്‌. പ്രാക്‌ടിക്കല്‍ വേദാന്ത എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ ഉപനിഷത്തിന്‌ പറയാനുള്ളത്‌ ഇതാണ്‌.
``വിദ്യാം ചാവിദ്യാം ച`` ച എന്നാല്‍ ഉം എന്നാണ്‌. വിദ്യയേയും അവിദ്യയേയും ``യഃ`` യാതൊരുവനാണോ, പലതുണ്ട്‌ എന്നതിനേയും പലതില്ല എന്നതിനേയും എന്ന്‌ തുടങ്ങി... അതായത്‌ പലതുണ്ട്‌ എന്ന്‌ കരുതുന്നത്‌ അവിദ്യയാണ്‌. രാഗദ്വേഷങ്ങള്‍, മതമാത്സര്യങ്ങള്‍, വികാരവിചാരങ്ങള്‍ തുടങ്ങി എല്ലാ സംഘര്‍ഷങ്ങളേയും അവിദ്യയുടെ പട്ടികയില്‍ പെടുത്താം. അതുപോലെ വിദ്യ. എല്ലാറ്റില്‍നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന ആ സത്യം. ഇതിനെ രണ്ടിനേയും ``തത്‌ ഉഭയം`` ആ രണ്ടിനേയും ``യഃ സഹ വേദഃ`` യാതൊരുവാനാണോ ഒരുമിച്ച്‌ അറിയുന്നത്‌. വിദ്യയേയും അവിദ്യയേയും ആരറിയുന്നു?
നമ്മളൊക്കെ നമ്മുടെ ക്വാളിറ്റിയായി പറയാറുള്ള ഒരു കാര്യമുണ്ട്‌. ``എന്നെ ആര്‍ക്കും പറ്റിക്കാന്‍ എളുപ്പമാണ്‌. കാരണം ഞാനൊരു മണ്ടിയാണ്‌''. സ്‌ത്രീകളാണ്‌ ഇത്‌ സാധാരണയായി പറഞ്ഞു
കേട്ടിട്ടുള്ളത്‌. അവരിതിനെ ഒരു വലിയ ക്വാളിറ്റിയായി കാണുന്നു. കാരണം ഞാന്‍ ഒരു നിഷ്‌കളങ്കന്‍. പാവം. എന്നെ ആര്‍ക്കുവേണമെങ്കിലും എങ്ങനെ വേണമെങ്കിലും പറ്റിക്കാം. ഇത്‌ ഇനി പറയരുത്‌, ഈ ശ്ലോകം പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്‍. എനിക്കെല്ലാ കള്ളത്തരവും അറിയാം. സത്യവും അറിയാം. എനിക്ക്‌ എന്ത്‌ കള്ളത്തരവും ഒരാള്‍ പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞാലും പെട്ടെന്ന്‌ മനസ്സിലാവും. കാരണം എനിക്കറിയാം. ``ഓ അപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ക്കിത്‌ അറിയാമല്ലേ?''. ``അതെ,
എനിക്കറിയാം''. അതാണ്‌ പ്രാക്‌ടിക്കല്‍. പലര്‍ക്കും ഈ കൊച്ചിയെന്ന സിറ്റി എന്താണെന്ന്‌ തന്നെ അറിയില്ല. പകല്‍ കാണുന്ന കൊച്ചിയല്ല രാത്രി. പകല്‍ കാണുന്ന ബ്രോഡ്‌വേ അല്ല രാത്രി. പക്ഷേ നാമത്‌ അറിയണം. അതുകൊണ്ട്‌ രാത്രി ബ്രോഡ്‌വേ കാണാന്‍ പോകണം എന്നല്ല. ഇത്‌ അജ്ഞാനമാണ്‌. എന്തൊക്കെയാണ്‌ ഈ സമൂഹത്തിലെ അനാശാസ്യ അധാര്‍മ്മികപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ എന്ന്‌ നാം അറിയേണ്ടതുണ്ട്‌. അതില്‍ പങ്കാളികളാണം എന്നല്ല മറിച്ച്‌ അതിനെ അറിയണം. ജാഗ്രതയുള്ളവരായിരിക്കണം. അതേസമയം ധാര്‍മ്മികമായിട്ടുള്ള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളേയും മൂല്യങ്ങളേയും അറിയണം. രണ്ടിനേയും ഒരുമിച്ചറിയല്‍. ഇതാണ്‌
പ്രാക്‌ടിക്കല്‍ വേദാന്ത.
(തുടരും...)
No comments:
Post a Comment