ഉപനിഷത്ത് പഠനം, നൂറ്റിഒന്നാം ദിവസം, ഈശാവാസ്യം
വീടാകെ വൃത്തികേടായി കിടക്കുന്ന സമയത്ത് വീട്ടിലേക്ക് പെട്ടെന്നാരെങ്കിലും വരുമ്പോള് നമ്മളിതെല്ലാം കൂടെ ചുരുട്ടിയെടുത്ത് കട്ടിലിന്റെ അടിയിലേക്കിട്ട് ഒരു നല്ല ബെഡ്ഷീറ്റ് മുകളിലേക്കിട്ട് ഇതിനെ താഴ്ത്തിവെയ്ക്കും. വരുന്നവര് എന്തായാലും ഇത് പൊക്കിനോക്കുകയില്ലല്ലോ. എല്ലാം അതിന്റെ ഉള്ളില്. ``സത്യസ്യ മുഖം അപിഹിതം`` പൂജാമുറിയൊന്നും ആരും കാണണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ച് പൂട്ടി ലോക്ക് ചെയ്ത് വെയ്ക്കും. ചിലതൊക്കെ അങ്ങനെയാണ്. ബാത്റൂമിന്റെ അവസ്ഥയാണെങ്കില് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. ഒരിക്കല് സ്വാമി ബാത്റൂമില് പോകട്ടെ എന്നുപറഞ്ഞപ്പോള് ``ഒറ്റമിനുട്ട്'' എന്ന് അവര് പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവരെ കണ്ടതേയില്ല. മകനെ ഇത് ക്ലീനാക്കുന്ന ലോഷന് വാങ്ങിക്കാന് വിട്ടിരിക്കുകയാണ്, പിന്വാതിലിലൂടെ. പലയിടത്തും പലേ അനുഭവങ്ങളാണ്. ഒരു സ്ഥലത്ത് ചെന്നപ്പോള് അവിടെയുള്ള തുണികളെല്ലാം ബക്കറ്റില് നിറച്ചു അതിനെ കമിഴ്ത്തി വെച്ചിരിക്കുന്നു. പെട്ടെന്ന് ബക്കറ്റ് എടുത്തപ്പോള് അതെല്ലാം കൂടെ താഴെ വീണു. ഇതൊക്കെ ചെറിയ ഉദാഹരണങ്ങളാണ്.
നമ്മള് എല്ലാറ്റിനേയും മറയിടുന്നു. നര വരുമ്പോള് ഡൈ ചെയ്യുന്നു. എല്ലാത്തിനേയും നമ്മള് മറയ്ക്കുന്നു. യാഥാര്ഥ്യത്തിനെ നാംമറയ്ക്കുന്നു. ഇതിനൊരു വലിയ തലങ്ങളുണ്ട്. അതിങ്ങനെ പലവിധത്തില് നില്ക്കുകയാണ്. എന്നാല് അത് ചെയ്യണ്ട എന്നല്ല. മനസ്സിലാവാന് വേണ്ടി പറയുകയാണ്. ഏതോ ഒരു സത്യം, ബ്രഹ്മം എന്നുപറയുന്നത് അതിനെ ഒരു അടപ്പിട്ടുവെച്ചു; ആ അടപ്പിനെ നീക്കിയാല് അത് കാണാം എന്നല്ല. ബ്രഹ്മത്തിനെ സ്വര്ണ്ണനിര്മ്മിതമായ മൂടികൊണ്ട് മറച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നും, അതൊന്ന് നീക്കിക്കിട്ടിയാല് കാണാമായിരുന്നു എന്നല്ല പറയുന്നത്.
നാം എത്രത്തോളം ഈ മന്ത്രവുമായി സാമ്യപ്പെടുന്നു അല്ലെങ്കില് ഈ ലോകത്തില്നിന്ന് സത്യത്തെ എങ്ങിനെ മറയ്ക്കപ്പെടുന്നു, നമ്മുടെ കര്മ്മങ്ങളില്, ചിന്തകളില് ഈയൊരു മറ വരുന്നുണ്ടോ, ഈ മറയെ നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ അതോ താലോലിക്കുന്നുവോ അതാണ് അവിദ്യയെ ഉപാസിക്കല്. കവറിംഗിനെയാണ് നാം ഉപാസിക്കുന്നത്. ``സത്യസ്യ മുഖം അപിഹിതം`` സത്യത്തിന്റെ മുഖം മറയ്ക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
നമ്മള് എല്ലാറ്റിനേയും മറയിടുന്നു. നര വരുമ്പോള് ഡൈ ചെയ്യുന്നു. എല്ലാത്തിനേയും നമ്മള് മറയ്ക്കുന്നു. യാഥാര്ഥ്യത്തിനെ നാംമറയ്ക്കുന്നു. ഇതിനൊരു വലിയ തലങ്ങളുണ്ട്. അതിങ്ങനെ പലവിധത്തില് നില്ക്കുകയാണ്. എന്നാല് അത് ചെയ്യണ്ട എന്നല്ല. മനസ്സിലാവാന് വേണ്ടി പറയുകയാണ്. ഏതോ ഒരു സത്യം, ബ്രഹ്മം എന്നുപറയുന്നത് അതിനെ ഒരു അടപ്പിട്ടുവെച്ചു; ആ അടപ്പിനെ നീക്കിയാല് അത് കാണാം എന്നല്ല. ബ്രഹ്മത്തിനെ സ്വര്ണ്ണനിര്മ്മിതമായ മൂടികൊണ്ട് മറച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നും, അതൊന്ന് നീക്കിക്കിട്ടിയാല് കാണാമായിരുന്നു എന്നല്ല പറയുന്നത്.
നാം എത്രത്തോളം ഈ മന്ത്രവുമായി സാമ്യപ്പെടുന്നു അല്ലെങ്കില് ഈ ലോകത്തില്നിന്ന് സത്യത്തെ എങ്ങിനെ മറയ്ക്കപ്പെടുന്നു, നമ്മുടെ കര്മ്മങ്ങളില്, ചിന്തകളില് ഈയൊരു മറ വരുന്നുണ്ടോ, ഈ മറയെ നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ അതോ താലോലിക്കുന്നുവോ അതാണ് അവിദ്യയെ ഉപാസിക്കല്. കവറിംഗിനെയാണ് നാം ഉപാസിക്കുന്നത്. ``സത്യസ്യ മുഖം അപിഹിതം`` സത്യത്തിന്റെ മുഖം മറയ്ക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
(തുടരും....)
No comments:
Post a Comment