ശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീത -അദ്ധ്യായം 4 ശ്ളോകം 5
ശ്രീഭഗവാനുവാച:
ബഹൂനി മേ വ്യതീതാനി
ജന്മാനി തവ ചാര്‍ജുന
താന്യഹം വേദ സര്‍വാണി
ന ത്വം വേത്ഥ പരന്തപ
ബഹൂനി മേ വ്യതീതാനി
ജന്മാനി തവ ചാര്‍ജുന
താന്യഹം വേദ സര്‍വാണി
ന ത്വം വേത്ഥ പരന്തപ
ശ്രീഭഗവാന്‍ പറഞ്ഞു: അര്‍ജുന, എന്റെയും നിന്റെയും അനേകം ജന്മങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞുപോയിട്ടുണ്ട്. അവയെ എല്ലാം ഞാന്‍ അറിയുന്നു, അല്ലയോ പരന്തപ, നീ അറിയുന്നില്ല.
എല്ലാ ജീവികളുടെയും കഴിഞ്ഞുപോയ ജന്മങ്ങളിലും ഇപ്പോഴുള്ള ജന്മങ്ങളിലും എല്ലാം ആത്മാവ് ഞാന്‍തന്നെയാണ്. അതുകൊണ്ട് ആ ജന്മങ്ങളെയെല്ലാം ഞാന്‍ അടിമുടി അറിയുന്നു. എന്നാല്‍ ഇന്ദ്രിയമനോബുദ്ധികളെ ബാധിച്ച അറിവില്ലായ്മയാല്‍ (അവിദ്യയാല്‍) ഞാന്‍ വേറെ എന്നു വിചാരിക്കുന്ന നീ അറിയുന്നില്ല.
ഭഗവാന്‍ പറഞ്ഞു: ഞാന്‍ വിവസ്വാന്റെ കാലത്ത് ജനിച്ചിരുന്നില്ലെന്നു വിചാരിക്കുന്നു. നിന്റെ മനസ്സ് സങ്കീര്‍ണ്ണമായതു സ്വാഭാവികമാണ്. നമുക്ക് ഇരുവര്‍ക്കും അനവധി ജന്മങ്ങള്‍ ഇതിനുമുമ്പ് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടെന്നുള്ള വസ്തുത നിനക്ക് അറിഞ്ഞുകൂടാ. നിന്റെ പൂര്‍വ്വജന്മങ്ങളൊന്നും നീ ഓര്‍‍മ്മിക്കുന്നില്ല. എന്നാല്‍ സന്ദര്‍ഭത്തിനാവശ്യമായപ്പോഴൊക്കെ ഞാനെടുത്ത എന്റെ എല്ലാ അവതാരങ്ങളെപ്പറ്റിയും എനിക്കു നല്ലതുപോലെ ഓര്‍മ്മയുണ്ട്.
ഞാന്‍ വീണ്ടും ജനിക്കുന്നു എന്നു പറയുമ്പോള്‍, ധര്‍മം ക്ഷയിക്കുന്നേരം ഒരു തിരുത്തലിനു വേണ്ടി, അറിവു പൂര്‍ണമായ ഒരു മനുഷ്യജന്മം സംഭവിക്കുന്നു എന്ന അര്‍ഥം കൂടി എടുക്കാം.
ഞാന്‍ പരിപൂര്‍ണമായ അറിവുതന്നെ ആയതിനാല്‍ മുമ്പ് എവിടെയെവിടെ എപ്പോഴെല്ലാം ആ നിലയില്‍ ഞാന്‍ സ്വയം വെളിപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെന്ന കാര്യവും മുഴുവനായി എനിക്കറിയാം.
ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും ഒരു സംശയം വരാം: ജ്ഞാനസ്വരൂപനും നിത്യനും പരിപൂര്‍ണനുമായ ഈശ്വരന് ജനനമരണങ്ങളോ!
അടുത്ത ശ്ലോകത്തില്‍ ഇതിനു മറുപടി പറയുന്നു.
ഞാന്‍ പരിപൂര്‍ണമായ അറിവുതന്നെ ആയതിനാല്‍ മുമ്പ് എവിടെയെവിടെ എപ്പോഴെല്ലാം ആ നിലയില്‍ ഞാന്‍ സ്വയം വെളിപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെന്ന കാര്യവും മുഴുവനായി എനിക്കറിയാം.
ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും ഒരു സംശയം വരാം: ജ്ഞാനസ്വരൂപനും നിത്യനും പരിപൂര്‍ണനുമായ ഈശ്വരന് ജനനമരണങ്ങളോ!
അടുത്ത ശ്ലോകത്തില്‍ ഇതിനു മറുപടി പറയുന്നു.
(തുടരും.....)
No comments:
Post a Comment