ഉപനിഷത്ത് പഠനം, എണ്പത്തിഏഴാം ദിവസം, ഈശാവാസ്യം
ഗുരുദേവന് ആത്മോപദേശശതകം ആരംഭിക്കുന്നത് അങ്ങിനെയാണല്ലോ. അറിവിലുമേറിയറിഞ്ഞിടുന്നവന് തന്നുരുവിലുമൊത്തു പുറത്തുമുജ്ജ്വലിക്കും കരുവിനു കണ്ണുകളഞ്ചുമുള്ളടക്കി ത്തെരുതെരെ വീണുവണങ്ങിയോതിടേണം ഇങ്ങനെ കണ്ണുകളഞ്ചും ഉള്ളടക്കി തെരുതെരെവീണു വണങ്ങി ഓതുന്നവനെയാണ് ധീരന് എന്നുപറഞ്ഞത്. ഉപനിഷത്താണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ ഓതിത്തന്ന ഞങ്ങളുടെ പൂര്വ്വന്മാര് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് വിദ്യയെ ഉപാസിച്ചാല് ഫലം ഇന്നതാണ്. അവിദ്യയെ ഉപാസിച്ചാല് ഫലം ഇന്നതാണ് എന്ന്.
ഉപനിഷത്ത് ഋഷി ഈശാവാസ്യത്തിലൂടെ ഈശ്വരനെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ``സഃ പര്യഗാത് ശുക്രം അകായം അവ്രണം അസ്നാവിരം ശുദ്ധം അപാപവിദ്ധം കവിഃ മനീഷിഃ പരിഭൂഃ സ്വയംഭൂ`` ഇത്രയും വിശേഷണങ്ങള് ഭഗവാന്റേതാണ്. സത്യത്തിന്റേതാണ്. ഈശ്വരോപാസന ചെയ്യുമ്പോള് അല്ലെങ്കില് ഈശ്വരന് എന്ന് പറയുമ്പോള് ഇതൊക്കെ നമ്മുടെ ഓര്മ്മയില് വരണം. എന്തൊക്കെയാണ്? ``സഃ പര്യഗാത``് അവന്, ആ സത്യം, എല്ലായിടത്തും നിറഞ്ഞുനില്ക്കുന്നു. അത് മാത്രമേ ഉള്ളൂ. സമുദ്രത്തില് എപ്രകാരം തിര, പത, നുര, കുമിള ഇത്യാദികള് വേറിട്ടുനില്ക്കുന്നുവോ, ജലമല്ലാതെ മറ്റൊരു അസ്തിത്വം ഈ നാമരൂപാദികള്ക്കില്ലാത്തതുപോലെ, ഈശ്വരന് തന്നെയാണ് ഈ കാണുന്ന വിശ്വം. ``ശുക്രം`` അത് ശുദ്ധപ്രകാശമാണ്. ``അകായം അവ്രണം അസ്നാവിരം`` അതിന് മൂന്നുതരത്തിലുള്ള ശരീരങ്ങളും ഇല്ലാത്തതാണ്. ശരീരമില്ലാത്തതാണ് അകായം, മുറിപ്പെടുത്താന് പറ്റാത്തതാണ് അവ്രണം, ഞരമ്പുകളില്ലാത്തതാണ് അസ്നാവിരം. സ്ഥൂല-സൂക്ഷ്മ-കാരണ-ശരീരങ്ങള് ഇല്ലാത്തതാണ്.
ഇതൊക്കെ കേള്ക്കുന്ന സമയത്ത് നമ്മുടെ മനസ്സിലും ചില സംശയങ്ങള് ജനിച്ചേക്കാം. രാമനും കൃഷ്ണനും ഇവര്ക്കൊക്കെ ശരീരമുണ്ട്. കൃഷ്ണനെ വേടന് അമ്പെയ്തു, മുറിവേറ്റു എന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട്. അതെന്താണ്? അതും ഇതും എങ്ങിനെ പൊരുത്തപ്പെടും? പൊരുത്തപ്പെടില്ല. പൊരുത്തപ്പെടാത്തതിനെ പൊരുത്തപ്പെടാന് ശ്രമം നടത്തിയിട്ടുണ്ട് കാര്യമില്ല. അതിലൂടെ എന്താണ് അവര് പറഞ്ഞുതരുന്നത്? ഈ സത്യം തന്നെയാണ് അതിലൂടെ വെളിപ്പെടുത്തിത്തരാന് ശ്രമിക്കുന്നത്. ഉപനിഷത്ത് കേള്ക്കുമ്പോള് നമ്മുടെ മനസ്സില് ചിലപ്പോള് സംശയം ഉണ്ടാകും. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ സംശയം ഉണ്ടാകുന്നത്? അത് നാം മനസ്സിലാക്കണം. ഇതൊരു തലകീഴായ പഠനമാണ് ഇപ്പോള് നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. എങ്ങിനെയാണ് ഇത് തലകീഴായത്? ഈശ്വരനെ കുറിച്ച് അല്ലെങ്കില് സത്യത്തെ കുറിച്ച് ഒരു സംശയത്തിനും ഇട നല്കാത്തവിധത്തില് അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത് ഉപനിഷത്തിലാണ്. ഗംഭീര പ്രഖ്യാപനങ്ങളാണ്. പിന്നീട് അതിനെകുറച്ചുകൂടി മനസ്സിലാകാന് വേണ്ടി ഉപനിഷത്ത് തന്നെ കഥാരൂപത്തില് അവതരിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. എല്ലാ ഉപനിഷത്തുക്കളെയും കുറേക്കൂടി വിസ്തരിച്ച് കഥാരൂപത്തില് അവതരിപ്പിക്കുന്നതാണ് ഇതിഹാസവും പുരാണങ്ങളും. ഇതിഹാസപുരാണങ്ങളില് ഇതിന് രൂപങ്ങളും, ഭാവങ്ങളും, വികാരങ്ങളും, വിചാരങ്ങളും വന്നു. അങ്ങനെ നമ്മുടെ മുന്നില് ഇത് അവതരിപ്പിച്ചപ്പോള് നാം പഠിച്ചതേതാണ്? പിന്നീട് വന്നതാണ് പഠിച്ചത്. ഉപനിഷത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തിലാണ് ഇതിഹാസങ്ങളും പുരാണങ്ങളും നമ്മുടെ ക്ഷേത്രാചാരങ്ങളുമൊക്കെ ചെയ്യുന്നതെങ്കില് നമുക്ക് ഒരുതരത്തിലുള്ള സംശയവും ഉണ്ടാകില്ല. അല്ലാത്തതുകൊണ്ടുള്ള സംശയമാണ്.
ഉപനിഷത്ത് ഋഷി ഈശാവാസ്യത്തിലൂടെ ഈശ്വരനെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ``സഃ പര്യഗാത് ശുക്രം അകായം അവ്രണം അസ്നാവിരം ശുദ്ധം അപാപവിദ്ധം കവിഃ മനീഷിഃ പരിഭൂഃ സ്വയംഭൂ`` ഇത്രയും വിശേഷണങ്ങള് ഭഗവാന്റേതാണ്. സത്യത്തിന്റേതാണ്. ഈശ്വരോപാസന ചെയ്യുമ്പോള് അല്ലെങ്കില് ഈശ്വരന് എന്ന് പറയുമ്പോള് ഇതൊക്കെ നമ്മുടെ ഓര്മ്മയില് വരണം. എന്തൊക്കെയാണ്? ``സഃ പര്യഗാത``് അവന്, ആ സത്യം, എല്ലായിടത്തും നിറഞ്ഞുനില്ക്കുന്നു. അത് മാത്രമേ ഉള്ളൂ. സമുദ്രത്തില് എപ്രകാരം തിര, പത, നുര, കുമിള ഇത്യാദികള് വേറിട്ടുനില്ക്കുന്നുവോ, ജലമല്ലാതെ മറ്റൊരു അസ്തിത്വം ഈ നാമരൂപാദികള്ക്കില്ലാത്തതുപോലെ, ഈശ്വരന് തന്നെയാണ് ഈ കാണുന്ന വിശ്വം. ``ശുക്രം`` അത് ശുദ്ധപ്രകാശമാണ്. ``അകായം അവ്രണം അസ്നാവിരം`` അതിന് മൂന്നുതരത്തിലുള്ള ശരീരങ്ങളും ഇല്ലാത്തതാണ്. ശരീരമില്ലാത്തതാണ് അകായം, മുറിപ്പെടുത്താന് പറ്റാത്തതാണ് അവ്രണം, ഞരമ്പുകളില്ലാത്തതാണ് അസ്നാവിരം. സ്ഥൂല-സൂക്ഷ്മ-കാരണ-ശരീരങ്ങള് ഇല്ലാത്തതാണ്.
ഇതൊക്കെ കേള്ക്കുന്ന സമയത്ത് നമ്മുടെ മനസ്സിലും ചില സംശയങ്ങള് ജനിച്ചേക്കാം. രാമനും കൃഷ്ണനും ഇവര്ക്കൊക്കെ ശരീരമുണ്ട്. കൃഷ്ണനെ വേടന് അമ്പെയ്തു, മുറിവേറ്റു എന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട്. അതെന്താണ്? അതും ഇതും എങ്ങിനെ പൊരുത്തപ്പെടും? പൊരുത്തപ്പെടില്ല. പൊരുത്തപ്പെടാത്തതിനെ പൊരുത്തപ്പെടാന് ശ്രമം നടത്തിയിട്ടുണ്ട് കാര്യമില്ല. അതിലൂടെ എന്താണ് അവര് പറഞ്ഞുതരുന്നത്? ഈ സത്യം തന്നെയാണ് അതിലൂടെ വെളിപ്പെടുത്തിത്തരാന് ശ്രമിക്കുന്നത്. ഉപനിഷത്ത് കേള്ക്കുമ്പോള് നമ്മുടെ മനസ്സില് ചിലപ്പോള് സംശയം ഉണ്ടാകും. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ സംശയം ഉണ്ടാകുന്നത്? അത് നാം മനസ്സിലാക്കണം. ഇതൊരു തലകീഴായ പഠനമാണ് ഇപ്പോള് നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. എങ്ങിനെയാണ് ഇത് തലകീഴായത്? ഈശ്വരനെ കുറിച്ച് അല്ലെങ്കില് സത്യത്തെ കുറിച്ച് ഒരു സംശയത്തിനും ഇട നല്കാത്തവിധത്തില് അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത് ഉപനിഷത്തിലാണ്. ഗംഭീര പ്രഖ്യാപനങ്ങളാണ്. പിന്നീട് അതിനെകുറച്ചുകൂടി മനസ്സിലാകാന് വേണ്ടി ഉപനിഷത്ത് തന്നെ കഥാരൂപത്തില് അവതരിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. എല്ലാ ഉപനിഷത്തുക്കളെയും കുറേക്കൂടി വിസ്തരിച്ച് കഥാരൂപത്തില് അവതരിപ്പിക്കുന്നതാണ് ഇതിഹാസവും പുരാണങ്ങളും. ഇതിഹാസപുരാണങ്ങളില് ഇതിന് രൂപങ്ങളും, ഭാവങ്ങളും, വികാരങ്ങളും, വിചാരങ്ങളും വന്നു. അങ്ങനെ നമ്മുടെ മുന്നില് ഇത് അവതരിപ്പിച്ചപ്പോള് നാം പഠിച്ചതേതാണ്? പിന്നീട് വന്നതാണ് പഠിച്ചത്. ഉപനിഷത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തിലാണ് ഇതിഹാസങ്ങളും പുരാണങ്ങളും നമ്മുടെ ക്ഷേത്രാചാരങ്ങളുമൊക്കെ ചെയ്യുന്നതെങ്കില് നമുക്ക് ഒരുതരത്തിലുള്ള സംശയവും ഉണ്ടാകില്ല. അല്ലാത്തതുകൊണ്ടുള്ള സംശയമാണ്.
(തുടരും....)
No comments:
Post a Comment