ശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീത-അദ്ധ്യായം-7 ജ്ഞാനവിജ്ഞാനയോഗം-ശ്ളോകം 12
യേ ചൈവ സാത്വികാ ഭാവാ
രാജസാസ്താമസാശ്ച യേ
മത്ത ഏവേതി താന്‍ വിദ്ധി
ന ത്വഹം തേഷു തേ മയി
രാജസാസ്താമസാശ്ച യേ
മത്ത ഏവേതി താന്‍ വിദ്ധി
ന ത്വഹം തേഷു തേ മയി
സാത്വികമായും രാജസമായും താമസമായും യാതൊരു വസ്തുക്കളാണുള്ളത് അവയെല്ലാം എന്നില്‍നിന്നുണ്ടായവയാണെന്നറിഞ്ഞാലും ഇങ്ങനെയാണെങ്കിലും ഞാന്‍ അവയില്‍ ഇരിക്കുന്നില്ല.
മനസ്സിന്റെ മൂന്നു വ്യത്യസ്ത ഭാവങ്ങളായ സത്വം, രജസ്സ്, തമസ്സ് എന്നിവ എന്നില്‍ നിന്നുത്ഭവിച്ചിട്ടുള്ളതാണെന്ന റിയുക. എന്നാല്‍ സ്വപ്നത്തിന്റെ അഗാധകയത്തില്‍ ജാഗ്രദവ സ്ഥയെ ജലനിമഗ്നമാക്കാന്‍ കഴിയാത്തതുപോലെ, ഞാന്‍ അവയിലൊന്നിലും ഇല്ല. ഒരു വിത്തില്‍ കട്ടിപിടിച്ച നീര് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. ആ വിത്തുമുളച്ച് വലിയ തടിയാകുന്നു. എങ്കിലും ആ തടിക്ക് വിത്തിന്റെ സ്വഭാവം ഉണ്ടെന്നു പറയാന്‍ കഴിയുമോ? അതുപോലെ എന്നില്‍നിന്നു പലവിധത്തിലുമുള്ള രൂപാന്തരങ്ങള്‍ സംഭവിക്കുന്നു. എങ്കിലും എന്റെ അസ്തിത്വത്തിന് ഒരു വിപരിണാമവും ഉണ്ടാക്കുന്നില്ല. ഞാന്‍ സര്‍വ്വവ്യാപിയാണ്. എനിക്കു സഹജമായ സ്വഭാവലക്ഷണങ്ങളൊന്നുമില്ല. കാര്‍മുകില്‍ ആകാശത്തു പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. എന്നാല്‍ ആകാശം അവയെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നില്ല. മേഘത്തില്‍നിന്നു മാരിചൊരിയുന്നു. പക്ഷേ മഴവെള്ളത്തില്‍ മേഘം ഇല്ല. ജലദങ്ങള്‍ കൂട്ടിമുട്ടുമ്പോള്‍ മിന്നല്‍പിണര്‍ ഉണ്ടാകുന്നു. എന്നാല്‍ മിന്നല്‍പിണറില്‍ ജലം ഉണ്ടോ? അഗ്നിയില്‍നിന്നും ധൂമം ഉണ്ടാകുന്നു. പക്ഷേ ധൂമത്തില്‍ അഗ്നിയില്ല. അതുപോലെ എല്ലാ പരിണാമങ്ങളും എന്നില്‍നിന്നു ജാതമാകുന്നു. എന്നാല്‍ ഞാന്‍ അവയിലൊന്നിലും ഇല്ല തന്നെ.
മനസ്സിന്റെ മൂന്നു വ്യത്യസ്ത ഭാവങ്ങളായ സത്വം, രജസ്സ്, തമസ്സ് എന്നിവ എന്നില്‍ നിന്നുത്ഭവിച്ചിട്ടുള്ളതാണെന്ന റിയുക. എന്നാല്‍ സ്വപ്നത്തിന്റെ അഗാധകയത്തില്‍ ജാഗ്രദവ സ്ഥയെ ജലനിമഗ്നമാക്കാന്‍ കഴിയാത്തതുപോലെ, ഞാന്‍ അവയിലൊന്നിലും ഇല്ല. ഒരു വിത്തില്‍ കട്ടിപിടിച്ച നീര് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. ആ വിത്തുമുളച്ച് വലിയ തടിയാകുന്നു. എങ്കിലും ആ തടിക്ക് വിത്തിന്റെ സ്വഭാവം ഉണ്ടെന്നു പറയാന്‍ കഴിയുമോ? അതുപോലെ എന്നില്‍നിന്നു പലവിധത്തിലുമുള്ള രൂപാന്തരങ്ങള്‍ സംഭവിക്കുന്നു. എങ്കിലും എന്റെ അസ്തിത്വത്തിന് ഒരു വിപരിണാമവും ഉണ്ടാക്കുന്നില്ല. ഞാന്‍ സര്‍വ്വവ്യാപിയാണ്. എനിക്കു സഹജമായ സ്വഭാവലക്ഷണങ്ങളൊന്നുമില്ല. കാര്‍മുകില്‍ ആകാശത്തു പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. എന്നാല്‍ ആകാശം അവയെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നില്ല. മേഘത്തില്‍നിന്നു മാരിചൊരിയുന്നു. പക്ഷേ മഴവെള്ളത്തില്‍ മേഘം ഇല്ല. ജലദങ്ങള്‍ കൂട്ടിമുട്ടുമ്പോള്‍ മിന്നല്‍പിണര്‍ ഉണ്ടാകുന്നു. എന്നാല്‍ മിന്നല്‍പിണറില്‍ ജലം ഉണ്ടോ? അഗ്നിയില്‍നിന്നും ധൂമം ഉണ്ടാകുന്നു. പക്ഷേ ധൂമത്തില്‍ അഗ്നിയില്ല. അതുപോലെ എല്ലാ പരിണാമങ്ങളും എന്നില്‍നിന്നു ജാതമാകുന്നു. എന്നാല്‍ ഞാന്‍ അവയിലൊന്നിലും ഇല്ല തന്നെ.
പരമാത്മാവിന്റെ ഭാവാന്തരമായി അക്ഷരമാധ്യമമുണ്ടായി. അതിലെ സ്പന്ദനാവസ്ഥകളുടെ ബഹുസ്വരതയാല്‍ (ഗുണഭേദങ്ങളാല്‍) ചരാചരങ്ങളുണ്ടായി. അങ്ങനെ നോക്കിയാല്‍, ഗുണദോഷഭേദം കൂടാതെ എല്ലാതും ഉണ്ടായത് അക്ഷരമാധ്യമത്തിലൂടെ പരമാത്മാവില്‍ നിന്നുതന്നെ. പരമാത്മാവ് സര്‍വവ്യാപിയായതിനാല്‍ എന്തുമെല്ലാതും അതില്‍ ഇരിക്കയും ചെയ്യുന്നു. പക്ഷേ, ഇവയിലൊന്നും പരമാത്മാവ് ഇരിക്കുന്നില്ല. തിരമാലകളെല്ലാം സമുദ്രത്തിലാണെന്നാലും സമുദ്രം തിരമാലകളിലിരിക്കുന്നില്ല എന്നപോലെ.
പ്രപഞ്ചമെന്ന പ്രതിഭാസത്തിന്റെ വൈരുദ്ധ്യാത്മകമായ അധിഷ്ഠാനം, അധര്‍മവും അപുണ്യഗന്ധവും അജ്ഞാനവുമെല്ലാം അനിവാര്യമാക്കുന്നു. ഒന്നായത് രണ്ടായി വീണ്ടും ഒന്നാകുന്നതിനിടെയുള്ള കരണപ്രതികരണങ്ങളുടെ ഫലങ്ങളാണ് നന്മയും തിന്മയും. രണ്ടും അനിവാര്യങ്ങളാണെന്നും വന്നുകൂടുന്നു.
നന്മയും തിന്മയും തമ്മില്‍ വ്യക്തമായ തിരിച്ചറിവ് മനുഷ്യര്‍ക്കുണ്ടാകാത്തതെന്തുകൊണ്ട്?
(തുടരും..)
പ്രപഞ്ചമെന്ന പ്രതിഭാസത്തിന്റെ വൈരുദ്ധ്യാത്മകമായ അധിഷ്ഠാനം, അധര്‍മവും അപുണ്യഗന്ധവും അജ്ഞാനവുമെല്ലാം അനിവാര്യമാക്കുന്നു. ഒന്നായത് രണ്ടായി വീണ്ടും ഒന്നാകുന്നതിനിടെയുള്ള കരണപ്രതികരണങ്ങളുടെ ഫലങ്ങളാണ് നന്മയും തിന്മയും. രണ്ടും അനിവാര്യങ്ങളാണെന്നും വന്നുകൂടുന്നു.
നന്മയും തിന്മയും തമ്മില്‍ വ്യക്തമായ തിരിച്ചറിവ് മനുഷ്യര്‍ക്കുണ്ടാകാത്തതെന്തുകൊണ്ട്?
(തുടരും..)
No comments:
Post a Comment